buurtbewoners
Toppers in het Groen
Wat hebben we toch krachtige en sterke buurtbewoners in de buurt, die mij altijd verrassen met wat ze voor elkaar kunnen krijgen. Zoals het tuinfeest van de Groenflirafauna groep, een tuinfeest met een opkomst van ruim 140 buurtbewoners!
Wat begon als een intakegesprek met één buurtbewoner eindigde met een gesprek met twee buurtbewoners, wat uiteindelijk een team is geworden van tien buurtbewoners! Een hecht team, dat zich wil inzetten om de tuinen bij de Koperen Knoop te verbeteren. De passie en motivatie van dit team was zo mooi om mee te maken. Ze hebben een geweldige visie voor wat ze willen doen met deze tuinen.
Om het buurtinitiatief te lanceren, hadden ze een geweldig idee bedacht: een tuinfeest organiseren voor de buurt. Gezellig met elkaar in de zon van een drankje en hapje genieten. Dit werd dan ook het Groenflirafauna Tuinfeest genoemd. Met een bijdrage uit het buurtbudget van de gemeente en van Rochdale, konden ze een geweldig tuinfeest neerzetten. Daarnaast hebben lokale ondernemers ook hapjes gesponseerd, wat erg fijn was. Het werd dan ook een groot succes met een mooie opkomst van meer dan 140 buurtbewoners.
Dat is nou echt opbouwwerk
Waarom is dit nou echt opbouwwerk? Het is echt opbouwwerk omdat je soms alleen maar iemand de goeie kant op moet sturen en in diens eigenkracht zetten, waardoor het zelfstandig van de grond komt en er een geweldig eindresultaat van komt. Het is om deze reden dat ik dan ook mijn werk doe. Dit is wat de taak is van een buurtwerker in mijn ogen. Buurtbewoners in hun eigen kracht zetten, zodat ze hun idee voor de buurt daadwerkelijk kunnen gaan uitvoeren. Daardoor ontstaat er een zelfredzame buurt, waarin we elkaar kunnen ondersteunen en een gezellige tijd hebben. Dit is dan ook precies mijn visie.
Jarig zijn
Jarig zijn. Hoe doet iedereen dat toch? Deze herfst is het weer zover, ik word weer een jaartje ouder. 34. Geen bijzondere mijlpaal, maar gewoon weer een stapje verder op de tijdlijn van het leven. En toch twijfel ik elk jaar opnieuw of ik het wel wil vieren. Iets organiseren rondom mijzelf voelt altijd zo ongemakkelijk. De aandacht, de cadeautjes, het zingen van “lang zal ze leven” – het is niet helemaal mijn ding. Ik vier liever het leven van anderen. Een ander in het zonnetje zetten, voelt voor mij veel natuurlijker.
Maar hier in de Spaarndammerbuurt wordt wél een groots verjaarsfeest gepland, want een van de bewoners wordt binnenkort 80 jaar! En dan moet ik toch toegeven: als ik zie hoe deze buurtgenoot zijn verjaardag omarmt, voel ik bewondering. Hij viert niet alleen zijn leeftijd (want wat een mijlpaal!) maar ook het samenzijn met zijn vrienden in de buurt en het geluk van nog steeds midden in het leven te staan. Deze winter worden daarom allerlei mensen uit de buurt uitgenodigd en het beloofd een groots feest te worden.
En tijdens mijn bewondering vraag ik mezelf af: misschien kan ik daar wel iets van leren, van het omarmen van mijn verjaardag. Dat jarig zijn niet draait om jezelf, maar om dankbaar te zijn voor alles wat er is en dat te delen met anderen. Dus wie weet… dit jaar misschien toch een klein feestje. Niet groots, maar een moment met dierbaren om me heen. Want ouder worden, hoe ongemakkelijk het soms ook voelt, is eigenlijk iets heel moois om te vieren. Dus wie weet…
Staatsbrunch
Wat een geweldige dag was dit voor de Staatsliedenbuurt! Een dag waar de hele buurt uit alle hoeken van de buurt kwam om samen te genieten van de vrijheidsmaaltijd en het vieren van de vrijheid. Dat is als je het aan mij vraagt hoe je vrijheid met elkaar moet vieren op 5 mei.
Wat is eigenlijk de Staatsbrunch en wie zit daar nou achter? Laat ik eerst de eerste vraag beantwoorden. De Staatsbrunch is een vrijheidsmaaltijd voor 400 buurtbewoners van de Staatsliedenbuurt om samen de vrijheid te vieren. De Staatsbrunch werd gehouden op de Tweede Nassaustraat, Van Limburg Stirumstraat en Van Limburg Stirumplein. De tram moest voor ons omrijden, net als de auto’s, de fietsers werd lief gevraagd om af te stappen.
Ik snap dat je je nu nog steeds afvraagt: wie heeft dit nou allemaal georganiseerd? Dat kan ik je zeker vertellen. Dat waren namelijk Harold en Jette van Kerk en Buurt, Carina, Oscar en Henriette van de BIZ Staatslieden (dat is de ondernemersvereniging), ik – Len van Combiwel Buurtwerk – en Heleen van stadsdeel West. Wij deden met z’n zevenen de organisatie en de planning voor de Staatsbrunch. Daarnaast hebben verschillende ondernemers uit de buurt ons gesponsord met hapjes en drinken.
Alleen zijn wij met zijn zevenen niet genoeg om dit voor elkaar te krijgen. Hiervoor hebben wij hulp gehad van bijna 100 vrijwilligers, die zich hebben ingezet voor de buurt. Het was dus een samenwerking van buurtbewoners, ondernemers en organisaties uit de buurt. Dat maakte het voor mij als buurtwerker ook zo bijzonder, omdat je als buurtwerker het doel hebt om de buurt met elkaar te verbinden. En dit is dan ook echt gebeurd tijdens de Staatsbrunch, omdat zo veel verschillende partijen en buurtbewoners hebben meegedaan. Hierdoor ontstond er zo’n mooie verbinding, wat voor mij centraal staat om in vrijheid met elkaar te kunnen leven.
Andere avonturen
Het is nu 2025. Als ik terugdenk aan toen ik begon met werken, voelt het als gisteren en voel ik me bevoorrecht, wat ik heb mogen doen voor Amsterdammers in een klein stukje van de stad, namelijk West. 33 Jaar van vele, verschillende werkzaamheden.
Hoogtepunten waren toch echt de tijd in het Fijnhout, een cultureel centrum waar kunst de rode draad was, het project KERST500, de eerste keer met vijftien organisaties en voor 500 Westerparkers samen met mijn collega en beste vriendin Cunera Frisart, en natuurlijk het team Vrijwillige Inzet Westbreed met wie we Talentenbeursen in de Hallen organiseerden.
Wat ook hoogtepunten waren en nog steeds zijn, dat zijn alle Amsterdammers die ik heb mogen ontmoeten en leren kennen, in zowel Oud-West als Westerpark.
Nu na ongeveer 33 jaar met heel erg veel plezier werkzaam te zijn geweest in Welzijn stop ik ermee. Waarom? Niet omdat ik het werk niet leuk vind. Nee, integendeel. Maar omdat ik andere avonturen wil beleven en dat gebeurt niet zomaar. Daar heb je tijd voor nodig.
Ik dank iedereen, en vooral mijn collega’s hier in Westerpark, die dit heeft mogelijk gemaakt voor mij, in me heeft geloofd, naar me heeft geluisterd. Dank voor jullie geduld, excuses voor mijn directheid en soms zelf botheid. Dank dat ik me overal thuis heb mogen voelen.
Andere avonturen
Precies twee jaar voor zijn pensioengerechtigde leeftijd
stapt hij uit de tram
om de rest van de afstand naar werk te wandelen.
Langs de Passenger Terminal, waar boottoeristen
vanaf het hoge dek vragend naar hem kijken.
Achter het Centraal Station ziet hij de wakkere daklozen
hoofdschuddend naar hem wijzen.
Verder richting Stenen Hoofd.
De uitgelaten honden vallen stil en ruiken de verandering.
De staarten laag.
Vreemd.
De Van Diemenstraat is stil en uitgestorven,
geen fietser of auto te zien.
Linksaf de Hembrugstraat in
is hij er bijna.
Geluid uit een van de huizen doet hem opschrikken,
hij fronst zijn wenkbrauwen,
trekt de banden van zijn rugzak aan
en voor nummer 156 realiseert hij zich
dat deze route niet de juiste is
en loopt door.
Immers…… alle wegen leiden naar……
Een dag uit het leven van een buurtwerker in de Zeeheldenbuurt …
Tijdens de Zeeheldeninloop komen bewoners bij Buurtkamer Parlarie langs om koffie te drinken en wat te praten. Als buurtwerker sta ik initiatiefnemers bij, die een plan hebben om uit te voeren, zoals Nora met haar expositie over de Amara vrouwen in Peru. Of buurtbewoner Kenza, die budget heeft aangevraagd om op donderdag voor de ouderen uit de buurt te koken in de buurtkamer.
In de tussentijd voor de deur stromen mensen langs en door elkaar heen. Scholen met kinderen onderweg naar de Zuiderspeeltuin, ondernemers naar de Van Diemenstraat, bewoners van HvO Querido De Roggeveen op pad, buurtbewoners oud en jong, gezond en met een beperking. Als de zon schijnt, zetten we de tafel buiten en gaan we in gesprek met de voorbijgangers. We nodigen hen uit in de buurtkamer om de topkeuken te bekijken. Het is hún buurtkamer, kom binnen!
Na de Zeeheldeninloop ga ik langs bij mevrouw Snippe, ze wordt in december 99 jaar! De laatste tijd lukt het haar niet meer om naar de buurtkamer te komen, wat ze altijd graag deed voor de gezelligheid. Rose, de buurvrouw gaat meestal na de inloop bij haar langs. Mevrouw Snippe heeft aanloop van haar zoon en andere familieleden. Deze keer heb ik een mandje met bloemen bij me en mijn grote hond, die zij ook kent, wat weer nieuwe verhalen losmaakt.
Na het bezoek ga ik naar het Stenen Hoofd om de expositie ‘Vêrlander. Weeskinderen van de VOC’ te zien. Daarna naar Niemandsland voor een drankje. Daar vertelt Dies over de opening van het seizoen en de komende activiteiten bij Niemandsland. Superplekje bij het IJ.
Daarna lopen mijn hond en ik naar Oud-West, naar huis. Het was weer een mooie, inspirerende dag met heel verschillende mensen, die energie hebben om zulke mooie dingen te doen.
Ode..!
Wanneer verbinding begint bij de eerste blik,
bij binnenkomst in de Horizon, gelijk een klik.
Achter de balie, een sprankelende verschijning,
de jurken, de kleuren, een en al verfijning.
In de chaos van het alledaagse is ze de rust,
een warme, volle stem die altijd sust.
Een symfonie van kleuren, in elke lach,
een palet van warmte om te beginnen met de dag.
Ze omarmt de bewoner als een kunstenaar zijn doek,
de armen wijd open, een echte moederkloek.
Met liefdevolle penseelstreken, kleurt ze de dag,
nooit chagrijnig en een en al lach.
Ze beweegt zich door de dagen, met een flair die betovert,
elke stap een verhaal, een aanwezigheid die verovert.
Haar uniekheid, een schat, zo zeldzaam en echt,
een bron van inspiratie, zonder oordeel, goed of slecht.
Dus heffen we onze stemmen, een lofzang voor deze vrouw,
een ode aan haar warmte, aan de magie van haar trouw.
Laten we dansen op de werkvloer, op alles wat komt,
de Horizon, niet vlak en grijs, maar kleurrijk en rond!
Van saaie straathoek naar prachtige mozaïekkunst bij De Nieuwe Reiger…
Afbeelding Geplaatst op Geupdate op
- 1
- 2
- 3
- Volgende →
Buurtwerk Westerpark vertelt... 