Marieke Haarhuis
Wat ga ik missen..?
Ik vertrek, het voelt zo gek…
Ik werd gek van de lange reistijd van huis naar mijn werk. Wat heb ik dat onderschat. Maar misschien is er gewoon verandering nodig? Het valt me namelijk vaak op, dat dingen gebeuren met een reden.
Sowieso heb ik met onze verhuizing een droomplek gevonden. We wonen niet normaal mooi, met een tuin en fenomenale, groene, blauwe, knalroze, waterige uitzichten. Dat vervult… En die lange reistijd? Die is er binnenkort niet meer, want ik stop voorlopig even met werken in Amsterdam.
Maar wat ga ik missen?
Ik word er emotioneel van, het is namelijk veel.
De o zo vriendelijke ontvangst van beheerder Jabar, elke keer weer. Zalige koffie inclusief knuffel van beheerder Gerrit. De lach en “Goeiemorgen!” van Nadia, onze baliecollega. Dan komt chef-kok Isam in the house, vriendelijke vragen, woorden, héérlijk eten. Buurtbewoner Billy die weer een mooi idee voor z’n buurt heeft. En ik bekijk de grap van Dani die op de rand balanceert, zal ie eroverheen vallen? En hoe moet het eigenlijk zonder de hoge, aanstekelijke lach van Trinet?
Mijn hele team Westerpark. Ja, we zijn een team, want we vullen elkaar aan. Mijn collega’s en ik hebben totaal verschillende eigenschappen en kwaliteiten en samen hebben we veel bereikt met de mensen.
Dierbare vriendschappen met collega’s, de sfeer, jezelf kunnen zijn, acute overlegjes en oplossingen in de wandelgang met mijn naaste collega. De goede besprekingen met ‘mijn grote broer’ in ons kantoor.
De leuke, vele, eigenzinnige vrouwen, kunstenaars en vrijwilligers in de Horizon.
En zo kan ik kan nog wel even doorratelen over nog veel meer lieve mensen hier.
Ik heb in ieder geval genoten, geleerd, gebouwd én flink gelachen in de Horizon. Bedankt allemaal!
En terwijl ik herinneringen ophaal met mezelf en dit teruglees, denk ik: eigenlijk is mijn titel
‘WIE ga ik missen?’.
De kracht van samenwerking…
Een buurtactiviteit organiseren, is altijd een spannende onderneming, maar wanneer je het samen met anderen doet, wordt het bijzonder. Ik noem een paar redenen waarom samenwerken zoveel leuker is dan het alleen doen.
Wanneer je met een groep mensen werkt, brengt iedereen zijn unieke ideeën en perspectieven mee. Dit verrijkt de activiteit, waardoor die voor veel meer mensen aantrekkelijk wordt. Een evenement organiseren is veel werk. Van planning, begroting en promotie maken tot de uitvoering op de dag zelf. Door samen te werken, kun je de taken verdelen en de last verlichten. De een regelt de locatie, een ander verzamelt de materialen en boodschappen en weer een ander coördineert de aanmeldingen. Dit maakt het organisatieproces niet alleen efficiënter, maar ook minder stressvol en veel plezieriger.
Ik heb gemerkt, dat samenwerken aan een project een gevoel van saamhorigheid schept en de band tussen buurtbewoners versterkt. Er is een gemeenschappelijk doel en gezamenlijke inspanning om iets neer te zetten, het kan Amsterdammers dichter bij elkaar brengen. Iemand vertelde me eens: “Het gevoel van verbondenheid blijft vaak na de activiteit nog hangen.” Iedereen brengt zijn eigen vaardigheden en kennis in. Door samen te werken, kun je veel van elkaar leren. Samenwerkingsrelaties zijn gebaseerd op vertrouwen, respect en wederzijdse ondersteuning, wat prettig kan zijn. Het is een gezamenlijk leerproces, dat verrijkend is en nuttig kan zijn voor toekomstige projecten.
Succes vieren, is ook belangrijk! Als iets geslaagd is, is het veel leuker wanneer je dit kunt delen met anderen. Het gevoel van voldoening en trots wordt versterkt wanneer je het kunt delen met de mensen met wie je hebt samengewerkt.
Kortom, samen een buurtactiviteit organiseren is niet alleen efficiënter en gemakkelijker, maar ook veel leuker! Het versterkt gemeenschapsbanden en zorgt voor een rijke uitwisseling van ideeën en vaardigheden. Dus, de volgende keer dat je een buurtactiviteit plant, doe het samen en ervaar de vreugde van samenwerking!
De wandelexposities startten bij Ondertussen en werden na een uur wandelen afgesloten in Huis van de Wijk Horizon met koffie, thee en taart van de ‘High Tea Zoet’-groep en van Isam Nadaf, chef-kok van buurtrestaurant Hembrug en Zaandammer, dat ook in de Horizon zit, op de begane grond.
Wanneer gaat u op ontdekkingstocht? Maak een afspraak met buurtwerker Marieke in de Horizon.
U kunt hier bijvoorbeeld zelf kunst maken en ontdekken wat er nog meer te beleven is!
Tot gauw!
Ontdekkingsreizen
Hoe heerlijk is het om verrast te worden, bijvoorbeeld als je op reis bent. En deze reizen vonden en vinden ook plaats in onze eigen stad Amsterdam. Reizen is mijn hobby – in de breedste zin van het woord – en sommige van deze reizen zijn mij sterk bijgebleven. Daarom wil ik graag vertellen over reizen, die in Westerpark plaatsvonden. Amsterdammers gingen ‘oeHals toerist in eigen stad’ op ontdekkingstocht in oude en nieuwe stadsbuurten tijdens unieke wandelexposities. Deze vonden plaats in de Spaarndammerbuurt en Houthavens. Kunstenares Femke Melief Janssen nam de deelnemers mee langs haar kunst achter de ramen van woonhuizen. Wauw!
Als bewoner van de Spaarndammerbuurt zag Femke Melief Janssen de aangrenzende Houthaven veranderen in een grootstedelijke woonwijk. Zij observeerde wat het effect is van de komst van dit nieuwe stadsgebied op de aangrenzende oude buurten en op de bewoners. Iedereen reageert op zijn eigen manier op deze vernieuwing. Contact met nieuwe en oude bewoners inspireerde Femke tot het maken van een serie inkttekeningen. Bewoners stelden hun ramen beschikbaar om die tekeningen te exposeren. Door met Femke zelf mee te wandelen langs de ramen konden bewoners kennismaken met haar kunstwerken, met de nieuwe Houthavens en tegelijkertijd buurtgenoten ontmoeten.
De wandelexposities startten bij Ondertussen en werden na een uur wandelen afgesloten in Huis van de Wijk Horizon met koffie, thee en taart van de ‘High Tea Zoet’-groep en van Isam Nadaf, chef-kok van buurtrestaurant Hembrug en Zaandammer, dat ook in de Horizon zit, op de begane grond.
Wanneer gaat u op ontdekkingstocht? Maak een afspraak met buurtwerker Marieke in de Horizon.
U kunt hier bijvoorbeeld zelf kunst maken en ontdekken wat er nog meer te beleven is!
Tot gauw!
Gebruikersbijeenkomst …
Gebruikersbijeenkomst Horizon, wat is dat eigenlijk?
Beetje dubbelzinnig klinkt het, want wat nemen we dan tot ons? 😉
We zijn gelijkgestemden, dat wel. We zijn dit jaar drie keer bij elkaar gekomen om onder andere te horen wat de ‘gebruikers’ allemaal doen in Huis van de Wijk Horizon. Ieder van ons organiseert ergens in het grote pand een activiteit. Velen doen dat iedere week, zoals Timbafit en Schilderles, sommigen om de week, zoals High Tea Horizon en Pilates, en anderen maandelijks, zoals Q-Kitchen en Lachyoga.
Tijdens de gebruikersbijeenkomst maakten we afspraken met elkaar om de zaken soepel te laten verlopen. Wij van Buurtwerk vroegen aan de gebruikers hoe we hen het beste op de hoogte kunnen houden over de Horizon. Zoals toen afgesproken, maakten we een lijst met Wist-je-datjes en gaven de gebruikers daarmee updates over de komende veranderingen, de verbouwingen.
Die updates zijn fijn. Toch dacht ik de meeste energie ergens anders te zien, namelijk bij de onderlinge kennismakingen. Het was leuk om anderen te leren kennen en live van iedereen te horen wat ze doen. Toen bruiste het echt in het lokaal. Tijdens al die ontmoetingen ontstonden ook verrassende verbindingen. De gebruikers kunnen iets voor elkaar betekenen, heen en weer. Zou herkenning hierbij meespelen? In ieder geval is het een prachtig winstpunt, toch?
Zo fijn om een paar keer per jaar even echt de tijd te nemen om met elkaar samen te komen.
Wat doet Abeltje eigenlijk…?
Mijn collega vraagt: “Kun je meehelpen op het Kennisfestival over eenzaamheid op 12 september?”
Ik antwoord: “Ja leuk, ik kan. Ik hoor nog wel wat ik dan precies kan doen.” Op dat moment verwachtte ik niet dat ik een toneelstukje zou gaan spelen. En toen werd de vraag van mijn creatieve collega concreter: “Het festival is in theater DeLaMar West en daar is een lift. Wil jij daar dan als Abeltje de mensen begeleiden en met hen in gesprek gaan?” Aha, liftgesprekjes!
En zo geschiedde. Verkleed als Abelientje en Abelotje waren een collega en ik tijdens het drukbezochte festival volop in de weer in onze nieuwe buurtwerkrol. En… het werkte! Mensen met heel verschillende achtergronden stapten die middag in onze lift en daar vonden zeer verschillende, gezellige en interessante gesprekken plaats. Over van alles en nog wat. Ook over het thema eenzaamheid, waarvoor de mensen naar het Kennisfestival waren gekomen. Eenzaamheid blijkt in het leven van veel bezoekers en ook in dat van hun netwerk een rol te spelen. Zo werd er bijvoorbeeld gezegd: “Laten we hier oog voor hebben in Amsterdam, ook bij vreemden.”
Het bleek dat de bezoekers via allerlei kanalen waren uitgenodigd voor het Kennisfestival en zodoende wisten dat dit plaatsvond.
Zelf werd ik heel blij van de positieve sfeer, die er hing. En ik kan me niet één Buurtwerkevenement herinneren waar zoveel mensen met elkaar op een groepsfoto wilden, dus ook dat gebeurde.
Bij het uitzwaaien van de bezoekers toonden velen van hen hun dankbaarheid voor de middag. Abelientje werd er warm van.
Geraakt…
Woensdag, ogenschijnlijk ‘een gewone’ Digi-/Taalcafé- en Tuinteamochtend in de Horizon en buiten in de tuin. Al moet ik toegeven, dat het in de Horizon en in de tuin eigenlijk nooit gewoon is. Als er met elkaar getuinierd wordt, gebeurt er vaak wel iets opmerkelijks en leerzaams. De leden van het Tuinteam begroeven laatst een vogeltje in de tuin, er is een bijzondere boom geplant en er werd een egel gespot!
Het is al in de middag als ik besef, dat die ochtend zonniger dan zonnig is geweest. ‘s Morgens vraag ik aan een tuinteamlid hoe het met haar gaat. ‘Nou’, zegt ze, ’ik had net tranen in mijn ogen, ik heb sinds 15 jaar weer gefietst! Ik voel me zo gelukkig! Door een aandoening kan ik niet meer fietsen, maar ik hield er wel altijd erg van. We hadden potgrond nodig, dus we gingen op de duofiets naar de Praxis, fantastisch! En we hebben afgesproken om vaker samen een straatje om te fietsen met dat ding’.
Ook in het Digi-/Taalcafé raakt het me als een timide dame, die voor de tweede keer komt, glimlachend vertrekt. Met een vrijwilligster heeft ze die ochtend flink de Nederlandse taal geoefend. Ze kwam de woensdag ervoor bij ons binnen via het Taal Informatie Punt. Ze woont nu in de wijk, nadat ze uit Syrië moest vluchten en ze wil graag haar Nederlands verbeteren. Dus tot de volgende zonnige woensdag!
Achter de Horizon…
Robert Long zong in het lied Achter de Horizon: “Er moest een plek zijn waar er op me wordt gewacht.”
Die plek is er, heb ik van wijkbewoners gehoord! En ik heb het ook zelf gemerkt.
Het zal je niet verbazen, die plek heet Horizon!
Mensen, van allerlei pluimage, lopen er nieuwsgierig, onzeker of doelgericht naar binnen. Voor contact, hulp, een leuke activiteit of om een plek te vinden voor een eigen idee. Zo sprak ik in de Horizon een man uit de buurt die elke week naar de huiskamer kwam van de WegWijsSalon. Hij wist dat er op hem gewacht werd voor een praatje, met heerlijke koffie en dat een andere bewoner een warme lunch aan het koken was voor de buurt. Hij vertelde: “Hiervoor kom ik mijn huis uit en ga ik buiten wandelen, anders zou ik de hele week binnen blijven.” Ook is er een wekelijkse creatieve activiteit die wordt geleid door een bewoner, die met haar talent andere bewoners helpt. Haar hele groep kan nu zelf aan de slag met het maken van mooie dingen. Er is een sterke samenhang in die groep ontstaan, een veilige haven in de Horizon. De bewoner die de groep leidt, weet dat er elke week op haar wordt gewacht.
De Horizon is een plek waar we naartoe kunnen, een plek waar we op elkaar wachten en dan kunnen beginnen met samen eten, samen lachen. Zo is bijvoorbeeld ook Q Kitchen in de Horizon ontstaan, met voor iedereen een plek, iedereen is welkom.
Hierbij nodig ik je uit om achter de schermen van de Horizon te komen kijken. Doe mee en ontdek al het moois achter de Horizon.
Wordt er eigenlijk ook op mij gewacht? Even in mijn agenda kijken, ja die zit vol met afspraken….
Groetjes van Marieke, buurtwerker in de Horizon.
Tijd voor creativiteit…
“Maar wanneer is het daar tijd voor?”
Stelt u uzelf deze vraag wel eens? Ik wel en eigenlijk denk ik dan steeds: altijd!
En dan bedoel ik met creativiteit niet problemen ludiek oplossen, maar iets maken, jezelf uiten. Vroeger deed ik het gewoon, zonder over na te denken, zonder in te plannen. Tekenen, schilderen, drukken. Ik vond het heerlijk om te doen en twee jaar lang wilde ik zelfs creatief therapeut worden.
Helemaal prachtig als mensen creativiteit met elkaar willen delen. Kunstenaars, creatieve mensen, die andere mensen willen helpen met creatief bezig zijn. Wat een geluk, die hebben we hier en zij wonen in de Spaarndammerbuurt. Het fijne is, dat mijn collega en ik tijdens het project Welzijn op Recept van heel veel verschillende mensen uit deze buurt hoorden, dat zij graag creatief bezig wilden zijn. En die behoefte snap ik als geen ander natuurlijk. Een en een is twee. Aanbod en vraag gekoppeld en een mooi bewonersinitiatief ontstond: Tijd voor creativiteit.
Als ik als buurtwerker een eerste, oriënterend gesprek heb met iemand die vrijwilligerswerk zoekt, vraag ik altijd: “Wat vind je leuk om te doen, waar krijg je energie van?” Zo belangrijk!
Waar krijg ik eigenlijk energie van? Mensen ontmoeten, mensen leren kennen, mensen verbinden. En ik weet dus ook waar ik energie van kreeg. Ja, dingen maken, met kleur. In mijn huidige, volle leven komt het er niet vanzelf van, zoals vroeger, zonder over na te denken, zonder in te plannen. Toch maar doen, wel echt inplannen en … er tijd voor maken!
Спасибо за гостеприимство! Bedankt voor de gastvrijheid…!
22 mei was het zover, 60 Oekraïense vluchtelingen uit Amsterdam kwamen op bezoek in de Spaarndammerbuurt voor ontmoeting, gezelligheid en samen eten. Buurtbewoners, lokale ondernemers, buurtwerkers en sponsoren staken de hoofden bij elkaar en de handen uit de mouwen voor een warme ontvangst bij Huis van de Wijk Horizon.
In het buitenbuurthuis van de Horizon komen heerlijke etensgeuren, gitaarmuziek en zang je tegemoet. Iedereen is opgetogen en er klinken Oekraïense liederen door de tuin. Initiatiefnemer Corradino Arcari, oftewel Billy uit de Spaarndammerbuurt, en koks Isam, Roberto en Aicha zijn druk bezig in de keuken van buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer. Zij toveren een heerlijke Italiaanse maaltijd op tafel: salade, risotto, lasagne en als toetje tiramisu.
Buurtbewoner Vitalik nodigde Oekraïense vluchtelingen uit om samen met buurtbewoners te genieten van dit feestmaal. Vrijwilligers sloegen de handen ineen en maakten er samen met alle gasten een hele gezellige middag van. Dit alles mede mogelijk gemaakt door de gulle giften van lokale ondernemers en het GVB die de OV-dagkaarten bekostigde, waarmee de Oekraïense gasten konden komen. Ik voel me trots, dat ik als buurtwerker dit initiatief kan ondersteunen.
Door de warme reacties van de Oekraïense gasten en de positieve energie zijn vrijwilligers Jamal, Wafa, groep Diamant het er ook over eens: “Het blijft niet bij deze ene keer!” Een stralende Billy kijkt alweer uit naar de volgende editie op 31 juli: “Ik ga zo weer op pad om sponsors en helpers te zoeken. En we hebben ook ideeën om meer met muziek en activiteiten te doen. Wat is het toch fijn om zo samen te werken!”
Met een warm gevoel neemt iedereen afscheid van elkaar.
“Спасибо за гостеприимство!”
“Graag gedaan en tot de volgende keer!”
Een paar dagen later ontvang ik een bericht van Olga: “… na de bommen en het geluid van de sirene had ik die avond een gevoel van familiewarmte.” Ik ben er stil van.
Het begint met een sneeuwvlok…
Bewoners die initiatief nemen om iets moois te doen met en voor de buurt.
“Doen, daar ben ik goed in”, hoorde ik een actieve bewoner zeggen. Hoe? Bijvoorbeeld door gemeentesubsidie aan te vragen voor een activiteit. Daarin kan ik ondersteunen. We pakken mijn werkcomputer en ik help bij de subsidieaanvraag door te verwoorden wat initiatiefnemers, de doeners, willen bereiken. Ook handig voor bewoners met een schrijfachterstand. Het gave buurtidee moet een plan worden, zodat het samen met een groepje bewoners uitgevoerd kan worden. Met een plan kunnen initiatiefnemers financiële middelen aanvragen. Dus help ik met het maken van een begroting en daar wordt van geleerd. Het netwerk van initiatiefnemers groeit, de sneeuwbal wordt steviger en rolt groter en groter.
Communicatie is belangrijk. Hoe maak je de bedoelingen van het bewonersinitiatief duidelijk voor mensen met allerlei achtergronden, voor de adviesgroep die adviseert over de aanvragen? Zijn er vragen over het initiatief, dan kan ik helpen met beantwoorden, ik vraag of er al iets bedacht is voor de toekomst van de activiteit, ik help met schrijven en check of het plan compleet is, of het nut duidelijk is.
Ik voel mij nuttig als ik hierin iets kan betekenen. Initiatiefnemers worden en blijven scherp op hun missie, de taken en energie worden verdeeld, zodat het duurzaam leuk blijft. Sociale samenhang in de buurt noemen we dat. De lol die initiatiefnemers samen hebben, in hun vrije tijd, hun gevoel van nut, zo belangrijk om in de toekomst door te gaan en nog meer te bereiken, anderen aan te steken om mee te doen.
Zo mooi, groepjes mensen die constructief met elkaar gaan samenwerken, talenten die elkaar aanvullen, samen iets nieuws en groters uitproberen, mensen met elkaar verbinden, zodat nog meer bewoners worden bereikt. Het begint allemaal met een idee, een sneeuwvlok.
Ik hoop op een sneeuwbui aan ideeën voor de wijk, op veel groeiende sneeuwballen, die grote sneeuwpoppen worden.
Buurtwerk Westerpark vertelt... 