Tijd
Anders denken…
Geen dag is hetzelfde. Als buurtwerker weet je nooit van tevoren hoe een dag eruit gaat zien. Het ene moment ben je in gesprek met buurtbewoners, die jou altijd weten te vinden en het liefst zomaar bij je binnenvallen, zonder afspraak. Het andere moment probeer je je registratie in te voeren, terwijl je je e-mail beantwoordt en een boterham wegspoelt met een late kop koffie.
Je moet een opdracht uitvoeren. Stadsdeel West betaalt ons immers om bepaalde thema’s aandacht te geven, zoals armoede, eenzaamheid en gezondheid. Ook houden we toezicht op het openhouden van drie locaties in Westerpark, denken we mee over de toekomst, ondersteunen we docenten en activiteiten, matchen we buurtbewoners aan vrijwilligerswerk en gaan we eropuit met onze buurtbakfiets om gangmakers te werven voor het Lief-en-Leedstraten-project. Buurtwerk is een bijzonder vak geworden in de afgelopen dertig jaar.
Mobiele telefoon en social media hebben een versnelling gebracht, die het werk niet alleen maar ten goede komen. Terwijl ik dit schrijf, komt beheerder Jordi me vertellen dat iemand mij wil spreken: “… hij is buiten in de tuin.” Daar is het warm en zomers. Een half uur later, mijn hoofd vol met vragen van een ander, ben ik weer terug bij mijn laptop. Ik sla het halve document maar op en ga aan de slag met dringender zaken. Focus is ver te vinden in ons werk. Erg jammer dat de versnelling in het werk ervoor zorgt, dat we denken meer te kunnen uitvoeren in de beperkte tijd die we hebben.
Focus zorgt juist, dat we nog meer impact kunnen maken in de wijk. Dat we als buurtwerkers nog bekender worden en dat we nog beter kunnen inspelen op de vraag uit de buurt. Niet dertig dingen doen in de week, maar liever een tot drie, zodat je wat je op maandag begint de maandag erna kunt afronden. Anders aan de slag dus met elkaar. Anders denken.
