Marienna Triesscheijn
Eindsprint!
De afgelopen maanden waren druk, druk, druk, een soort eindsprint waarbij iedereen zich inzette om doelen en activiteiten vorm te geven. Team Buurtwerk Westerpark, een team van twaalf personen in Westerpark, heeft een verdeling van taken waarmee de teamleden zich bezighouden. Naast je eigen taken help je elkaar als collega’s. Sommige projecten gaan niet alleen over Westerpark maar over heel West, daaraan werk je samen met collega’s uit de andere wijken. Het werk moet ook geregistreerd worden, verslag schrijven.
Er zijn regelmatig veranderingen in de organisatie, waardoor je je moet aanpassen. Nieuwe collega’s komen en andere collega’s, waarmee je jaren hebt gewerkt, nemen afscheid. Inderdaad alles verandert, alles stroomt, zeggen ze. Persoonlijk vind ik het wel lastig, die veranderingen. Je wilt erbij stilstaan en tijd nemen om erover na te denken, dankbaar voor de samenwerking. Maar nieuwe collega’s komen en dat is ook goed, zo gaat het dan. Ik merk, dat ik de verandering als een soort rouwperiode ervaar, sentimenteel om wat was.
Als nieuw team gaven we begin september een feest voor de vrijwilligers om ze te bedanken voor hun inzet. Dat was erg leuk. Om een Italiaanse sfeer te creëren, hebben we de was buiten opgehangen en er was Polkamuziek en catering van Isam (de kok van buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer).
Zo sta je er dan als team Buurtwerk en ieder heeft een rol. Talenten worden gezien. Westerpark is best groot en daarom werken we als team op verschillende locaties. De vaste standplaatsen zijn de Horizon en de Koperen Knoop, De Nieuwe Reiger wordt komende maanden verbouwd. We komen als team één keer per week bij elkaar om alles door te spreken en te plannen. Behalve samen praten is samen werken en samen doen het beste voor respect en acceptatie, dat geldt natuurlijk voor alles en iedereen, waardoor ik in ieder geval weer plezier hebt in mijn werk. 😜
Een dag uit het leven van een buurtwerker in de Zeeheldenbuurt …
Tijdens de Zeeheldeninloop komen bewoners bij Buurtkamer Parlarie langs om koffie te drinken en wat te praten. Als buurtwerker sta ik initiatiefnemers bij, die een plan hebben om uit te voeren, zoals Nora met haar expositie over de Amara vrouwen in Peru. Of buurtbewoner Kenza, die budget heeft aangevraagd om op donderdag voor de ouderen uit de buurt te koken in de buurtkamer.
In de tussentijd voor de deur stromen mensen langs en door elkaar heen. Scholen met kinderen onderweg naar de Zuiderspeeltuin, ondernemers naar de Van Diemenstraat, bewoners van HvO Querido De Roggeveen op pad, buurtbewoners oud en jong, gezond en met een beperking. Als de zon schijnt, zetten we de tafel buiten en gaan we in gesprek met de voorbijgangers. We nodigen hen uit in de buurtkamer om de topkeuken te bekijken. Het is hún buurtkamer, kom binnen!
Na de Zeeheldeninloop ga ik langs bij mevrouw Snippe, ze wordt in december 99 jaar! De laatste tijd lukt het haar niet meer om naar de buurtkamer te komen, wat ze altijd graag deed voor de gezelligheid. Rose, de buurvrouw gaat meestal na de inloop bij haar langs. Mevrouw Snippe heeft aanloop van haar zoon en andere familieleden. Deze keer heb ik een mandje met bloemen bij me en mijn grote hond, die zij ook kent, wat weer nieuwe verhalen losmaakt.
Na het bezoek ga ik naar het Stenen Hoofd om de expositie ‘Vêrlander. Weeskinderen van de VOC’ te zien. Daarna naar Niemandsland voor een drankje. Daar vertelt Dies over de opening van het seizoen en de komende activiteiten bij Niemandsland. Superplekje bij het IJ.
Daarna lopen mijn hond en ik naar Oud-West, naar huis. Het was weer een mooie, inspirerende dag met heel verschillende mensen, die energie hebben om zulke mooie dingen te doen.
Advies geven, advies ontvangen…
Net als Roy Batty, de Android in Blade Runner, wil ik opnoemen wat ik heb gezien en meegemaakt, om een punt te maken over advies. Ik heb een regenboog van maanlicht gezien, gelopen over vuurspuwende vulkanen, in de nacht gezwommen, dronken van verliefdheid, in een lagune waar witte haaien voorkomen. En op een ander moment, al klappend in mijn handen Kava gedronken – een gefermenteerde peperdrank – met stamhoofden in de Pacific.
Toen vroeg een dame me om advies. Wat zou ik doen in haar positie? Zij had de keuze tussen een baan als reisleider of haar studie weer oppakken in Nederland. Ik adviseerde haar om haar studie te vervolgen en terug te gaan naar haar gemeenschap, want daar leer je volgens mij het meest over jezelf en over het leven.
Op reis kun je elke keer iemand anders zijn en weggaan uit een situatie die confronterend is. Een confronterende situatie, die leerzaam is, omdat je je moet aanpassen, nadenken, veranderen, ook vervelend.
Wel, nu ben ik al een tijdje in rustig vaarwater en leef en werk ik met mijn familie, buurtbewoners, collega’s en vrienden. Toch is en blijft het moeilijk om de confrontatie aan te gaan, want het blijkt dat mijn eerste reactie is: weg, wegwezen, weg uit die situatie! En ik word boos om mijn onvermogen om goed met de situatie om te gaan.
Uiteindelijk blijkt dan, dat een ander belangrijk advies uit de scheepvaart me helpt, namelijk: houd koers en vaar! Focus op wat je wil doen, bereik het in je eigen tempo.
Het blijkt maar weer, het leven is spannend en veranderlijk waar je bent, geen brandende vulkanen voor nodig. 😜
Het is geen vuilniszak …
Westerpark-momenten in 2024, het zijn er veel. Vaak mooi, ontroerend, inspirerend, verrassend. Maar niet altijd. Soms verdrietig, schokkend, aangrijpend. Zulke momenten vliegen me aan.
Wat zie ik? Wat hoor ik?
Het is geen vuilniszak. Het is een man op zijn hurken. Hij eet wat hij gevonden heeft, van de straat naast de vuilnisbak.
Je zit ‘s avonds op een bankje en opeens hoor je gesnurk in de bosjes.
Je zoekt de bal van je hond en je komt in een andere wereld, een wereld van tentjes, gemaakt van bij elkaar geraapte spullen.
De voeten die elke avond slapend uit een portiek steken, zijn elke ochtend weer verdwenen.
Een hele rij instanties gaat door mijn hoofd. Wat kan ik doen? Wat kan ik zelf doen? Is het gewenst? Anderen doen het al, zij zorgen voor dak- en thuislozen. Wat brengt mijn zorg voor diegene en wat in het grotere geheel?
Kortom, ik verbaas me en ben gechoqueerd.
We leven in andere werelden. Er zijn bewoners in Westerpark, die wonen met uitzicht op Noord, hier gekomen uit liefde, zij willen graag Nederlands leren. Ze zijn de hele dag alleen, omdat hun lief moet werken. Of bewoners uit een andere stad, die een weekendwoning kopen in Westerpark, zodat ze na een evenement veilig thuiskomen.
Andere werelden, andere kansen, ander perspectief in Amsterdam. Deze Westerpark-momenten herinneren je aan de ongelijkheid die er is.
Het leven is niet eerlijk en kansen moet je pakken zodra ze er zijn, ze desnoods maken, als je kan.
Bezoek aan het Bollenpandje in Rotterdam…
In september gingen we naar Rotterdam. De dames van Expeditie West en vrouwen van het Van Beuningenplein. Doel van deze expeditie: blikveld verruimen, hoe doen ze het in de stad die maakt?
Hatice Demir van Team Nour wil graag kennismaken met vrouwengroepen in Rotterdam. Tijdens een training over communitywork kwam het Bollenpandje voorbij, daar gaan we naartoe!
Eenmaal in Rotterdam bezoeken we eerst de Markthal, de Kubuswoningen en ‘de golf’. Daarna door naar het Bollenpandje, waar we hartelijk welkom worden geheten door Tonny van Someren. Vijftien vrouwen en een man vertellen ons hoe Team Bollenpandje samenwerkt met de buurt en andere buurtkamers om buurtbewoners samen te brengen. Om dit te kunnen doen, moeten ze ieder jaar subsidie aanvragen, voor speciale activiteiten wordt apart subsidie aangevraagd. Wij zijn blij, dat de subsidiering van Expeditie West anders (beter) is geregeld.
Op dit moment – al kan dat ieder jaar veranderen – ontvangen de vrouwengroepen van Expeditie West een budget. Daarvan organiseren de sleutelvrouwen activiteiten, die vrouwen uit de buurt nodig vinden. Zoals activiteiten voor alleenstaande moeders, voor oudere migrantenvrouwen, informatiemiddagen over gezondheid, samen met het Ouder en Kind Team informatie geven over opvoeden en ga zo maar door.
Terug naar onze dag in Rotterdam. We maken een rondvaart door de haven en bezoeken Hotel New York. Daar vertrokken in de jaren ’30, ’40, ‘50 de gelukzoekers uit Nederland naar verre oorden. Door dit bezoek kijken we met andere ogen naar het heden.
Op de terugweg lopen we door de Rotterdamse binnenstad en zien de architectuur van vandaag de dag. Bij het beeld De verwoeste stad (Zadkine) praten we over de oorlog van toen en de oorlogen van nu. Vol van alle indrukken en alles wat we hebben geleerd, reizen we terug naar Amsterdam.
“Tot volgend jaar!”, want dan bezoeken de Rotterdammers uit het Bollenpandje de vrouwengroepen in Amsterdam West. We kijken er nu al naar uit!
Vrouwen Expeditie West…
Samen met sleutelvrouwen van Team Nour en High Tea Horizon ben ik op weg naar Vrouwencentrum De Baarsjes. Daar is een uitgebreid programma ontwikkeld door en voor vrouwen. Ook worden professionele vrouwen ingehuurd om workshops te geven. Een inspirerend voorbeeld voor Team Nour (Buurtkamer Parlarie). De vrouwen uit de Zeeheldenbuurt hebben zelf een vijfdaags activiteitenprogramma, maar niet zoveel lesgevers. Goed om te zien wat ergens anders in West is opgezet.
Na de rondleiding gaan we op pad naar de weggeefwinkel van Patricia in de Tagerijn. Daar is iedere donderdag de uitgifte. Iedereen kan dan vijf kledingstukken meenemen. Kleding waar je uitgegroeid of op uitgekeken bent, kun je inleveren mits schoon en heel. “Misschien kunnen we hier onze spullen brengen?”, wordt er gezegd. “Of misschien moeten wij dit ook doen? Laten we hierover praten bij het volgende overleg.” We bedanken de dames en gaan weer verder.
Óp naar Stichting Aminah, waar Mbarka directeur-bestuurder is. Hatice kent Mbarka van vroeger, toen ze beiden bij Amstelring werkten. Een mooi moment. Mbarka vertelt over het doel van de stichting, over ontdekken, ontwikkelen en ondernemen, over doorlopende leerlijnen. Op dit moment zijn de naaimachines in bedrijf. We kijken, stellen vragen en leren dat je er een opleiding kunt volgen in mode, in allerlei ambachten, zorg & welzijn, voeding & catering.
Bij Stichting Aminah heeft de vrouwenrechtswinkel twee keer per week spreekuur. Een team van ongeveer 35 vrouwelijke rechtenstudenten geven advies over zaken die de vrouwen binnenbrengen op gebied van werkproblemen/arbeidsrecht, huurrecht, familierecht, vreemdelingenrecht en meer. Afgestudeerde advocaten van de rechtswinkel controleren de adviezen op rechtsgeldigheid.
Veel gezien en gehoord, nieuwe ideeën opgedaan, kortom, een geslaagde expeditie!
Quinoa in Amsterdam
Bij de buurtkamer ontmoet ik Nora, we zijn bezig om haar initiatief aan te vragen.
Nora wil vertellen over Quinoa. Ze heeft zaden meegenomen uit Peru, waar ze werkte als bioloog. Ze heeft in Peru haar man Willy ontmoet. Hun dochter wilde in Amsterdam studeren, daarom zijn ze naar Amsterdam gekomen. Willy komt uit Amsterdam West.
Het initiatief van Nora is goedgekeurd door de Adviesgroep en ze krijgt een bijdrage uit het buurtbudget Westerpark om het uit te voeren. Er komen vijf workshops over het gebruik en de gezondheidsvoordelen van quinoa. Ik hoorde dat het een superfood is? Het is geen graan dus het bevat geen gluten. Ik leer veel nieuwe voordelen. Quinoa (plant) – Wikipedia Wat ik zo bijzonder vind, zijn de verhalen over de cultuur die met Nora meekomt. Over het leven in de Andes en dat ze daar weinig groenten kunnen verbouwen in de winter vanwege de kou.
Nora is bezig om fondsen te werven door crowd funding om zo het budget bij elkaar te krijgen om een groentekas te realiseren in de Andes. Ze is zo gemotiveerd om betere omstandigheden te creëren, hier in Amsterdam en in de Andes. Wij leren in Amsterdam over Quinoa en de goede eigenschappen van deze grassoort. Fantastisch, deze uitwisseling van kennis.
Zo heeft Nora ter kennismaking het nationale Peruaanse ontbijtdrankje Api meegenomen naar Buurtkamer Parlarie. Het is een warm drankje, gemaakt van paarse mais, kaneel, limoen en een beetje suiker, heel lekker. Ik zoek paarse mais op internet en wat je dan weer leert over de gezondheidswaarde van paarse mais! Uitwisseling van kennis op een mooie dag in mei. Op dit soort momenten ga je vanuit de Zeeheldenbuurt van twee meter onder de zeespiegel naar de grote hoogtes van de Andes, naar boven de 4000 meter. Daar groeit quinoa. Zo kan een ontmoeting je meenemen.
Kansen zien, kansen pakken…
Derde editie van het evenement Kansen aan de Horizon. Een dag met successen en verrassingen. We begonnen met het levensverhaal van Diana over de kansen die zij pakte. In een leven met hindernissen zag ze een uitweg door kansen te pakken en risico’s te nemen. Die levenskracht bracht haar, dat ze nu werkt als ervaringsdeskundige bij het Buurtteam. Ikzelf deelde hoe een klein bericht in de krant mijn leven heeft veranderd en dromen heeft waargemaakt.
Kansen zien, kansen pakken, zit in kleine momenten.
Daarom is dit evenement er. Elkaar stimuleren, inspireren, openstaan voor kansen, risico’s durven nemen. Het kan zijn, dat je blij bent met je levensomstandigheden. Dat het goed is, zoals het is. Dat je denkt, laat het vooral zo blijven, want als de omstandigheden veranderen, weet je niet wat er gebeurt. Dan veranderen de regels, terwijl je net alles op orde hebt. Het is niet gemakkelijk om stappen te nemen naar een andere toekomst/horizon.
Door Diana’s verhaal, besloot een jongeman: ik ga voor kleine stapjes naar mijn droomdoel. Hij vond tijdens deze Kansen aan de Horizon een werkgever en werkt nu in een team. Niet zijn droombaan, wel worden zijn talenten aangesproken en ontwikkelt hij zich verder. Een andere meneer vond vrijwilligerswerk bij Vluchtelingwerk. Hij komt oorspronkelijk uit Iran en helpt nu nieuwkomers. Een dame gaat aan de slag bij Single SuperMom. Zo fijn!
Het was een speelse middag met muziek, workshops en momenten om te dansen. In beweging komen is zo goed, je wordt er vrolijk van. We hebben gelachen met het levensrad, waar iedereen door zelf te draaien een kans kreeg: diner bij Isam in buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer, tegoedbon voor Bbrood in de Spaarndammerstraat, een kans om te werken bij het tuinteam of om kennis te maken met de duofiets. De kansen die gewonnen werden, pasten ongelofelijk goed bij de deelnemers.
Volgende Kansen aan de Horizon is in december, wees welkom!
Twee zondagen in West…
Kom-Erbij-dag, opening van het seizoen in Westerpark op zondag 28 augustus 2022
Een feestelijke dag begint met een brassband die door de buurt trekt, kraampjes van organisaties, eten en drinken. Optredens en activiteiten voor jong en oud en een hangplek voor ouderen, weg van het geluid van het podium. Bandjes treden op, er wordt gedanst en gezongen, de dag is een groot succes. De buurtbewoners waren er allemaal en zeggen blij: “Ik heb veel buurtgenoten al twee jaar niet gezien, wat fijn om ze weer te zien!”
De organisatie van de Kom-Erbij-dag staat aan het begin van de dag stil bij buurtgenoten die overleden zijn en medebewoners die familie verloren hebben door corona en andere ziektes en ongelukken. Het is even stil op het volle Zaandammerplein. En dan barst het los, zoals bisschop Desmond Tutu die avond bij Zomergasten zei: “Dansen en zingen is helend.” En zo ervaarde ik het. Zo fijn om als buurtbewoners bij elkaar te zijn om te dansen, te praten en geen onvertogen woord! Een goed feest! Dank organisatie van de Kom-Erbij-dag! Ook voor de grappige rijdieren op het Krajicekveldje.
Seniorendag, voor alle ouderen in West op zondag 4 september 2022
Combiwel Buurtwerk was erbij in De Hallen met het Eenzaam Kraampje, om te praten over eenzaamheid en dat dit ook bij het leven hoort. Want wat als je moeite hebt met eenzaamheidsgevoelens, wat kun je daar dan zelf aan doen? Bedenk: waar heb ik behoefte aan? Aan meer sociaal contact? Aan goede gesprekken? Als je weet waar je behoefte aan hebt, kun je een plan maken hoe je het kan aanpakken om dit te bereiken. Tijdens de Seniorendag was er een leuk programma met proeflessen en workshops volop creativiteit. Kennismaken met dans, zang, schrijven, kunst maken. Nieuwe creatieve ervaringen opdoen, ervaringen die mentale weerstand geven. En dat past dan weer bij het Eenzaam Kraampje. Kortom, weer een goede zondag In West!
Kijkje in het werk van een buurtwerker…
Zondag
Hallo, is daar nog iemand? Een vrolijk theaterstuk in Huis van de Wijk Horizon, over eenzaamheid met een lach en een traan. Na afloop een fijn nagesprek.
Maandag
In buurtkamer Parlarie samen met bewoners plan van aanpak maken voor een cultureel uitje naar Zeeland.
Dinsdag
Presentatie geven aan statushouders Wormerveerstraat over buurtwerk, activiteiten en initiatieven die bewoners uitvoeren in de buurt.
Dus wij kunnen ook iets organiseren met de buurt? Jazeker!
Woensdag
Vandaag is het politieteam op bezoek. Een week geleden kwam de vraag binnen: of we een dag vrijwilligerswerk hebben voor vijftien politiemannen en -vrouwen van bureau Houtmankade? Tegen zoveel arbeidskracht zeg ik natuurlijk geen nee. Dus in de overdrive om een leuke klus te bedenken.
We waren al aan het peinzen hoe we meer diversiteit kunnen uitstralen. Een collega kwam op het idee om de picknicktafels te schilderen in de kleuren van de LHBTQIA+-vlag. Ook gauw de geplande regentonnen besteld, want nu is de kans om die te laten installeren. Hoe moet dat eigenlijk, waterpas, aan zinken regenpijpen koppelen, hebben we het juiste gereedschap in huis? Overleggen met locatieleider Ype of er onderhoudsbudget van de Horizon beschikbaar is. Dat is er, dus gauw materiaal kopen bij ijzerhandel Toon in de Spaarndammerstraat.
Wij zijn er klaar voor!
En daar zijn ze, een divers politieteam, dat van de onderlinge verschillen en overeenkomsten het beste in elkaar naar boven haalt en zo elkaar versterkt. Kom maar op met die uitdagende klus, we hebben er zin in! Tafels schuren en schilderen, regentonnen installeren, de tuin opruimen en aanharken, het is hard werken, echte zweetdruppels gezien. Het resultaat is prachtig! De regentonnen staan er, de regenboogkleuren zijn goed zichtbaar. ’s Avonds worden de eerste regendruppels opgevangen en vanaf nu kan de tuin duurzaam worden bewaterd.
Dank politieteam!
Donderdag, vrijdag en zaterdag zijn gevuld met activiteiten in de buurt, met als sluitstuk
Buurtfeest op de Tunnel!
- 1
- 2
- Volgende →
Buurtwerk Westerpark vertelt... 