Vrijwilligers
Hoppakee, improvisatietalent in de buurt..!
Als de vaste kok van het Burenuurtje in de Koperen Knoop er niet is, bijvoorbeeld vanwege vakantie, zijn heel wat mensen teleurgesteld. We proberen dan zelf tijd te maken om iets te koken, want we vinden het belangrijk, dat een activiteit die op de agenda staat, doorgaat.
Een paar weken geleden was de kok vrij en ook mijn collega en ik waren niet in de Koperen Knoop. Een betrokken vrijwilligster bood aan om tosti’s maken. Prima idee! Ze had alle boodschappen gehaald en wilde energiek aan de slag gaan. Geërgerd belde ze me op en vertelde dat de tostiapparaten kennelijk bij een groep achter slot en grendel stonden. Dikke pech, want niemand kon erbij en er waren al gasten. Een sympathieke buurtbewoner bood direct aan om thuis een apparaat te laten halen, samen met zijn draagbare pizzaoven.
En wat er toen gebeurde, was fantastisch! De eigenaar van de pizzaoven gaf een kleine masterclass pizzadeeg maken (volgens traditioneel familierecept) en de lekkerste pizza’s rolden uit zijn oventje. Zijn solide, overjarige tostiapparaat leverde ouderwets heerlijke tosti’s. De sfeer was opperbest en foto’s werden enthousiast gedeeld via Facebook. Snel was het idee geboren om dit opnieuw te doen, als de kok weer eens afwezig zou zijn en ook het oventje werd besteld.
Wat een goed idee, want de kok is nu 3 à 4 weken uit de running vanwege een ingreep aan de hand. En daar is ze weer, de betrokken vrijwilligster, met een goed voorstel. Ze heeft ideeën, wil er ook zelf flyers voor maken. We bespreken welk bedrag ze kan vragen en hoe ze de bonnetjes en het aantal verkochte maaltijden het beste kan registreren.
Morgen is het zover, de boodschappen zijn gehaald en we gaan genieten van fijne buurtbewoners, die enthousiast de regie in handen nemen.
Pssst, dit heb je nodig om 7 à 8 bolletjes pizzadeeg te maken
· 6 dl water
· 2 el zout
· 7 à 8 el olie
· 1 kg bloem
· 1 zakje gist
· ½ tl suiker
Eet smakelijk..!
In de keuken in ons Huis van de Buurt de Koperen Knoop wordt het steeds drukker en gezelliger. Verschillende activiteiten staan op het programma. Zoals Single Supermom, die op de vrijdagochtend een gezellige ontbijttafel dekt voor alleenstaande moeders met aansluitend een inloopspreekuur. Andere keren zijn er themabijeenkomsten met onderwerpen als welzijn, geld en zorg. En tijdens de Ramadan was er een druk bezochte Iftar.
Er is nog veel meer te doen met het thema eten. Op de donderdag tijdens Burenuurtje serveert Bronja als lunch soep, die zoveel mogelijk wordt gemaakt van groente van het seizoen. Misschien krijgen we hiervoor straks weer prachtige, onbespoten groente en kruiden van Mira, die tuiniert in een buurttuin. Burenuurtje wordt druk bezocht en sommigen spelen van tevoren en/of erna nog spelletjes of nemen iets te handwerken mee. Om 14:00 uur maken de soepkommen plaats voor het BuurtBespaarPunt. Hier is iedereen welkom voor tips over besparen op bijvoorbeeld energie, water, boodschappen en kleding.
Om de week op dinsdag maakt Bronja een warme lunch. Ze deelt dan de ruimte met de dames van de Creaclub, die ’s avonds niet meer hoeven te koken. En iedere dinsdag, later in de middag, leert collega Shahzan met veel succes en liefde een enthousiast clubje mannen hoe ze eenvoudige, voedzame gerechten kunnen maken.
De nieuwste activiteit is op de vrijdagmiddag. Een kookactiviteit van Nisa & Noor, waarbij gezonde maaltijden, samen koken, eten en opruimen centraal staan.
En pas nog kregen we de vraag of een groepje van acht 60-plussers samen met twee vrijwilligers de Tuinkamer en keuken op de maandag kan gebruiken om samen te koken en te eten. De groep beslist van tevoren steeds samen wat er op het menu staat.
Het duurde even voordat alles op gang kwam in de keuken en volgens mij is dat nu aardig aan het lukken. Heb jij nog een leuk idee? Vertel het ons! Wie weet, zien we elkaar dan binnenkort…
Het is niet ‘alsof’-werk…
Donderdagavond 9 februari 2023, Nassaukerk Staatsliedenbuurt. Mijn collega Cunera Frisart en ik van Combiwel Buurtwerk organiseren samen met Jette Uittenhout (Kerk en Buurt) en Peter Zijlema (Stadsdorp Westerpark) het minicongres Vrijwilligers Maken Het Verschil, een netwerkavond voor coördinatoren en trekkers van vrijwilligersorganisaties. De opkomst is goed, 40 mensen van 23 organisaties zijn aanwezig. Tijdens de heerlijke maaltijd – gemaakt door Aicha en haar cateringcollega – en de muziek van Sonny Griffin worden de eerste contactgegevens al uitgewisseld, nog voordat iedereen aanschuift bij de inspiratietafel waarvoor ze zich hebben ingeschreven.
Mijn rol is die van gespreksleider aan een van de twee inspiratietafels over het vinden en binden van vrijwilligers. Peter leidt dit gesprek aan de andere tafel. Het tweede onderwerp is diversiteit en inclusie. Die gesprekken worden geleid door Jette en mijn collega Leander Haaitsma.
Dat vinden en binden veel losmaakt, is mooi om te zien. De een zit te luisteren en leert van wat de ander passievol vertelt. Duidelijk wordt maar weer eens, dat het niet gemakkelijk is om vrijwilligers te vinden, te waarderen, vast te houden of juist weer los te laten.
Belangrijk is aandacht geven en luisteren, zorgen voor een ‘gemeenschap’, voelen dat je erbij hoort, duidelijk zijn over wat het nut is voor de vrijwilliger en wat het nut is van de organisatie, nuttig werk. Het digitale platform Nextdoor als wervingskanaal, goed inwerken van vrijwilligers en vragen naar wat iemand nog meer kan, talenten, een appgroep om verantwoordelijkheden te delen zoals aan- en afwezigheid. Allemaal goede tips en ervaringen, die gedeeld worden.
De overleguurtjes waarin Jette, Peter, Cunera en ik de bijeenkomst hebben voorbereid, waren goed besteed. Met de tips en tops in ons achterhoofd zijn we trots op het resultaat en op de kracht van onze samenwerking. “Het smaakt naar meer!”, zeggen we tegen elkaar tijdens de evaluatie in restaurant het Plantsoen. En dan bedoelen we niet alleen het eten.
Van droom naar werkelijkheid…
Diversiteit & Inclusie, een belangrijk thema in Amsterdam. Ik moet en wil daar iets mee en beet mij hier de afgelopen maanden in vast, samen met een geweldig kundige collega.
Combiwel heeft een droom: een 100% sociale en energierijke buurt. Mooi en zeker vooruitstrevend te noemen, de praktijk echter is weerbarstig. We zien vaak dezelfde mensen die actief zijn, zowel bij de initiatiefnemers als bij de deelnemers. Wie betrek je eigenlijk als buurtwerker in deze diverse stad? Om de gemêleerde doelgroep te kunnen bedienen, moet je een inclusieve organisatie zijn.
Na gesprekken, lezingen, workshops en trainingen kwamen mijn collega en ik tot de conclusie, dat inclusief werken alleen tot zijn recht komt als het is ingebed in de visie en missie van een organisatie. Hoe staat het met het beleid voor Diversiteit & Inclusie bij Combiwel? Dit lijkt ergens op de tekentafel te zijn blijven liggen, dus hier valt nog veel winst te behalen.
Het is belangrijk dat Combiwel onderzoekt hoe het staat met de inbedding van een diversiteit-sensitieve werkcultuur en de praktijk. Tegen welke obstakels lopen we aan? Hoe werf je zo inclusief mogelijk? Dit alles vereist onderzoek. Organisaties zoals de Sociaal-Economische Raad (SER) bieden onderzoek op maat. Dat moet je als organisatie dan wel willen oppakken. Wil Combiwel dat? De wens om te veranderen is er, is er ook sprake van een Combiwelbreed langetermijnperspectief?
Verder is het noodzaak om op zoek te gaan naar de belangrijkste voorwaarde voor inclusie in ons werk als buurtwerker: hoe zien bewoners ons? Bewoners zijn mondig, hebben regelmatig weinig vertrouwen in overheden en welzijnsorganisaties. Hoe de bewoner ons ziet, moet onderdeel worden van het werkproces. Inclusie kan alleen maar tot stand komen als de bewoner waar we voor werken een stem en medebeslissingsmacht krijgt. Om deze weg te bewandelen is De Nieuwe Route een uitgelezen kans, een samensturingsproces met alle betrokkenen. Hierbij moet het duidelijk zijn wie meedoet en wie niet. Inclusie betekent niet, dat iedereen altijd aan alles moet meedoen, dat is niet haalbaar. Iedereen is welkom, niet alles is gepermitteerd. Inclusie gaat over gezamenlijk macht hebben. Pas dan kunnen veranderingen duurzaam zijn en wordt een wens geen lege huls. Geen droom die oplost in dunne damp, maar een droom die werkelijkheid wordt.
Eigenaarschap, hoe zorg je daar voor..?
Het hing al even in de lucht. Tijd voor vernieuwing van de Koperen Knoop. Want hoe staat het eigenlijk met het uiterlijk van het gebouw en hoe het gebruikt wordt en functioneert als Huis van de Buurt?
Aanpak van het uiterlijk, verbouwen, je zou denken dat dit gebeurt door aannemers en architecten, maar wij trekken het verder. Hoe? Door de buurt in een vroeg stadium te betrekken, dus al bij de plannenmakerij. Het gaat hierbij niet alleen om de bewoners, ook om de gebruikers van het buurthuis en eigenlijk om zoveel mogelijk betrokkenen.
Voor onze organisatie is zo’n vernieuwing een uitgelezen kans om betrokkenheid te stimuleren. Het gevoel van eigenaarschap komt niet vanzelf, daar is motivatie voor nodig. Ook moet het besef worden uitgedragen, dat de stem van de bewoner eigenlijk de meest belangrijke is. Daarom moeten we voor het belang van de Amsterdammer, wat ook ons belang is, hen bevragen.
Wat hebben zij nodig om zich meer betrokken te voelen binnen de muren van dit Huis van de Buurt? Wat zijn de behoeften en hoe kunnen wij daar in ons werk op inspelen? Dit gaan we met elkaar bespreken om vervolgens kaders te hebben, waarbinnen we de vernieuwing kunnen inrichten. Voor een duurzame verandering, waar de buurt voordeel uit haalt. Persoonlijk ben ik erg benieuwd hoe de bewoners het zullen vinden om vanaf het begin mee te denken. Een uitdagend, ingewikkeld proces. Met de juiste ondersteuning en begeleiding weet ik zeker dat het een succes wordt.
Onze kick-off is op 1 december. De mensen zijn uitgenodigd en krijgen een berichtje ter herinnering. Vanaf daar gaan we proberen gezamenlijk, als een geheel, de vernieuwing van de Koperen Knoop tot een duurzaam succes te maken. Ik ben zo benieuwd naar de input die bewoners zullen geven om van ons aller Huis van de Buurt een (kleine) pilaar te maken binnen de Staatsliedenbuurt! 😊
15e Talentenbeurs West…
De laatste keer. Toch? Ja, het was echt de laatste keer. Ik ga het missen. De Hallen Studio’s, de mensen, de drukte, de organisaties. Alles eigenlijk.
De 15e Talentenbeurs West, de laatste dus, stond volledig in het teken van vrijwillige inzet. 42 Organisaties uit Amsterdam West hadden vrijwilligersvacatures in de aanbieding en de bezoekers waren op hun beurt op zoek naar een leuke invulling van hun vrije tijd.
Ik denk dat ik ze alle vijftien heb bijgewoond en de meeste mede-georganiseerd. Van de Havelaar naar Podium Mozaïek om te eindigen in de Hallen Studio’s. De organisatie van de beurs – die voorheen twee keer per jaar bezocht kon worden – was steeds een enerverende reis, die voor ons altijd drie tot vier maanden van tevoren begon. Spanning, stress, deadlines en hard werken. Gewoon leuk dus.
Geweldig hoe de studio’s dit jaar aangekleed waren met ronde tafels bedekt met strakke witte lakens waar de organisaties die middag hun kantoor hielden. Het randprogramma was als vanouds inspirerend en kleurrijk. Filmbeelden van de vier elementen – aarde, water, lucht en vuur – hielden de ogen van de bezoekers vast. De blijde, sterke stem van onze dagvoorzitter wees de bezoekers de juiste kant op, bij de LinkedIn-fotograaf stond een lange rij wachtenden en de stoelen bij de haarstylisten waren de hele dag bezet.
Match na match werd gemaakt op deze dinsdagmiddag in november. Ik zal het missen. Wat ik deze laatste keer al miste, was de aanwezigheid van onze opdrachtgever. Jammer. Voorheen altijd van de partij met een warm woord en trotse aandacht voor iedereen. De beurs was belangrijk, een moment waarnaar toegeleefd werd met elkaar. Ik kijk terug en ben trots op mijn collega’s! We hebben het samen toch maar weer geflikt, voor de laatste keer … Óp naar nieuwe kansen aan de horizon!
Verbinding werkt als een ketting…
Alles is met elkaar verbonden, dat geloof ik echt. Soms is alleen de connectie nog niet gelegd en zijn er verschillende onderdelen nodig om de ketting van verbinding te laten werken.
Het buurthuis is een plek, waar het begin van zo’n verbinding kan ontstaan. Onze rol als Buurtwerk is de omstandigheden om die verbinding aan te gaan zo gunstig en soepel mogelijk te laten zijn. En natuurlijk niet zomaar verbindingen leggen, maar juist op basis van de behoeften en talenten van bewoners. Niet alleen duik je diep in de leefwereld van mensen, je gaat ook samen op zoek naar zingeving. Wat begint met een hulpvraag over iets praktisch, groeit soms uit tot een dieper gesprek.
Zo kwam een bewoner uitleg vragen over een app en gaandeweg de uitleg kwamen we in gesprek over wat we allebei leuk vinden om te doen. Voor mij als buurtwerker is dat een mooie opening om samen te verkennen wat nou eigenlijk zin geeft aan de dagen, aan het leven. Een aanknopingspunt voor verbinding! Los van haar praktische hulpvraag, wilde mevrouw graag iets buitenshuis doen. “Ik heb ‘groene vingers’, dus lekker aan de slag in een tuin zou fijn zijn, maar die heb ik niet.” Samen zochten we contact met Soeptuin Bredius. Er is een afspraak gemaakt en inmiddels is mevrouw daar vrijwilliger en erg tevreden! Zo blij zelfs, dat ze nu regelmatig verse ingrediënten uit de soeptuin naar de Koperen Knoop brengt voor de wekelijkse soepmiddag. Daar weten de keukenprinsessen van het Burenuurtje wel raad mee. En zo stonden laatst dampende kommen met heerlijke, romige venkelsoep op tafel, gemaakt van seizoensgroente uit de soeptuin.
Met dit voorbeeld wil ik graag laten zien hoe je vanuit het buurthuis samen kan bouwen aan een community door kleine bouwstenen te verbinden met elkaar. De coördinator van de soeptuin wil binnenkort afspreken, hij ziet blijkbaar ook kansen, ben benieuwd, fijn samen verder bouwen!
Huisregels…
In ieder Huis van de Buurt kom je ze wel tegen. Meestal een geplastificeerd A4tje bij de ingang en nog eentje ergens aan de muur. Huisregels, ze zijn er om met elkaar te blijven werken aan een goede sfeer en een veilige omgeving. Tegelijkertijd roepen ze juist ook weerstand op. Het is vaak een opsomming van wat er allemaal niet is toegestaan en dat komt allerminst vriendelijk over.
Ooit leerde ik bij een NLP-training, dat het centrale zenuwstelsel geen ontkenning kan vasthouden. Het woordje ‘niet’ bestaat alleen in taal en niet in denken. In ons gedachtenpatroon kun je pas ergens niet aan denken als je er eerst aan gedacht hebt. Zo heeft de uitspraak ‘dit moet ik niet vergeten’ een andere impact dan de uitspraak ‘dit moet ik onthouden’. Het is effectiever om positief geformuleerde boodschappen te gebruiken, boodschappen die gewenst gedrag stimuleren in plaats van ongewenst gedrag verbieden. En toch, soms moet je wel iets verbieden, zoals bijvoorbeeld het gebruik en bezit van alcohol en/of drugs in het pand.
Ook in ons Huis van de Wijk de Koperen Knoop gelden allerlei regels, alleen hadden we ze nergens meer hangen en werden het ‘ongeschreven regels’. Dat komt de duidelijkheid niet ten goede, want mag je nou bijvoorbeeld wel of niet een hond mee naar binnen nemen?
Hoog tijd dus om de huisregels opnieuw te omschrijven én om dan meteen het geleerde toe te passen. Zo wordt de regel ‘Verboden binnen te roken’ vervangen door ‘Wilt u roken? Dat kan buiten’. En: ‘Houd u qua overlast (geluid) rekening met buurtbewoners en medegebruikers’ in plaats van ‘Het is niet toegestaan om overlast te veroorzaken bij medegebruikers en omwonenden.’ Zo viel er toch nog wat te verbeteren.
En ja, op het moment dat u dit blogje leest, zult u het geplastificeerde A4tje weer bij ons aantreffen. In een sympathiekere vorm gegoten en misschien wel in een leuke lijst!
Even terug in de Spaarndammerbuurt…
In de zomer werd aan mij door Combiwel gevraagd of ik het buurtwerkteam Westerpark tijdelijk wilde versterken. Als voormalig bewoner van de Spaarndammerbuurt hoefde ik daar niet lang over na te denken.
Alleen al de vraag bracht mij in een trip down memory lane. Terug naar de tijd dat ik als 18-jarige student in de containerwoningen in de Houthavens kwam wonen en enkele jaren later op een zolderkamertje boven het Polanentheater. Unieke woonervaringen, waardoor ik deze buurt nooit zal vergeten.
De start van mijn opdracht begon gelijk goed. Ik werd met een uitgebreide lunch welkom geheten in het team en ook de collega’s en vrijwilligers van de Horizon ontvingen mij hartelijk. Het was toen nog hartje zomer en dus een cadeautje om als eerste klus te mogen flyeren voor de Kom Erbij dag die enkele dagen later zou plaatsvinden. Wat een feestje was dat! En terwijl mijn collega’s hard aan het zwoegen waren om het wijkuitvoeringsplan voor 2023 vorm te geven, probeerde ik zoveel mogelijk mensen te leren kennen in Huis van de Wijk Horizon. Ik was gelijk onder de indruk van alle bedrijvigheid in en rond deze prachtige plek voor de buurt. Wat een energie en creativiteit is hier aanwezig!
Ondertussen heb ik mij met veel mooie dingen mogen bezighouden, zoals de voorbereiding voor de schoonmaakactie in de keuken boven in de Horizon en Dialoog 1330 voor de Maand van de Verbinding. En ook met bewonersinitiatieven en de samenwerking met partners uit de wijk. Ik ben benieuwd welke toffe dingen er in mijn laatste weken als tijdelijke kracht bij Buurtwerk Westerpark op mijn pad zullen komen en hoe ik daarin zoveel mogelijk van waarde kan zijn voor de buurt.
Als je zin hebt in een wandeling door mijn oude buurt, laat je het me weten? Dan maken we samen een ommetje om herinneringen te delen en verhalen uit te wisselen. Ik kijk ernaar uit!
De wijk en haar huis…
Een wijk is niet gebouwd uit steen
Harten kloppen, monden praten
Bewoners maken de wijk
Handen slaan ineen
Buren begroeten
Als de overheid zich terugtrekt
Komt ruimte voor ontmoeten
Een wijk is niet constant
Maar constant is dat huis
Voor de één een korte ontmoeting
Voor de ander een thuis
Constant beleving:
Stilstaan, verbinding, maar vaak ook stilte
Of juist beweging
Een wijk opent haar deuren
Om te ontmoeten, te eten
Voor een potje Rummikub
Of om lekker te zeuren
Dat laatste mag, maar niet de overhand
We zijn allen mensen, schreeuw geen moord en brand
(Zeker niet in de krant)
Een wijk is te dierbaar voor verdeel en heers
Begrijp je dat niet, dan ben je hardleers
Sta voor je buurt, niet als een last
Neem de wijk en houd haar vast
- ← Vorige
- 1
- 2
- 3
- Volgende →
Buurtwerk Westerpark vertelt... 