Vrijheid
Free to be me!
… staat er op een kleurige poster op de deur van Buurtruimte De Nieuwe Reiger. Vrij om jezelf te zijn. Dat zit toch wel in het DNA van de stad Amsterdam. Maar Erasmus leerde ons al, dat de een z’n vrijheid niet ten koste mag gaan van de ander.
“Je kunt vrijheid niet opeisen. Vrijheid is alleen mogelijk als je de ander vrijheid gunt.”
In het Westen beschouwen wij hoe een samenleving met zijn zwakkeren omgaat als graadmeter voor de mate van beschaving. Daarbij moeten we helaas constateren dat ons land op de internationale lijstjes op veel vlakken aan een stille gang naar beneden is begonnen.
Terug naar Amsterdam. Overal in de stad vind je sporen van onze stadgenoten, die hebben gestreden en geleden, waardoor wij, hier, nu in vrijheid kunnen leven. Van bruggen vernoemd naar verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog tot parken en monumenten ter herinnering aan hen, die door de eeuwen heen van verre hierheen vluchtten om hun leven zeker te stellen en die een grote bijdrage leverden aan de vorming van onze stad.
In Westerpark is bijzonder, dat veel mensen zich daar nog echt om vrijheid bekommeren, vrijheid van henzelf en van anderen. Van de indrukwekkende jaarlijkse dodenherdenking op het Zaanhof tot de buurtbewoners die zich inzetten om vluchtelingen welkom te heten, van de vrije kunstenaarsgeesten die ons telkens verrassen met onverwachte in- en vergezichten tot de vrijwilligers die overal en nergens onbaatzuchtig hand- en spandiensten verlenen, zodat een ander zijn of haar zelfstandigheid wat langer kan vasthouden… Ik durf te stellen dat de bevolking van Westerpark zich dagelijks inzet voor de vrijheid. Om haar te koesteren, te beschermen en te delen.
Eigenlijk is het ook niet echt ingewikkeld. Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Dat vat goed samen hoe we op een beschaafde manier met elkaar in vrijheid kunnen leven. Mee eens?
Buurtwerk Westerpark vertelt... 