Sociaal
Een dagje ouder driehoog-achter…
Herkenbaar? Heb je eindelijk genoeg wachttijd gespaard bij Woningnet voor die fijne verdieping met zon en balkon, willen je knieën de trap niet meer op, wil je rug niet meer verhuizen of kan je hoofd niet meer wennen aan een nieuwe omgeving. Voor velen van ons nog ver van ons bed, voor anderen helaas onverhoopt de werkelijkheid.
Niks mis met regelmatig traplopen, sterker nog, het wordt ons aanbevolen. Het zou ons jong houden. Maar er komt een dag, waarop het niet meer wil. En dan? Blijf je achter de geraniums tot je tussen zes plankies weg moet of zijn er oplossingen te bedenken? Ik heb me erin verdiept voor jullie.
Woningnet heeft voorrangsregelingen, maar wie huurt van een particuliere huisbaas, komt daarvoor niet in aanmerking. Soms kan een woning aangepast worden, maar niet altijd. ‘Het bejaardentehuis’, waar wij na het zien van Hendrik Groen en zijn vrienden graag voor de gezelligheid naartoe zouden verhuizen, bestaat niet meer. Wat een ellende, goede raad is duur, een gewaarschuwd mens telt voor twee!
Dus onderneem actie voordat het water aan de lippen staat! Bedenk nu alvast hoe ‘toekomstbestendig’ je huidige woning is en verzin een list. Informeer bij het Buurtteam in jouw buurt naar de mogelijkheden voor woningaanpassingen. !WOON kan je vertellen van welke regels je gebruik kunt maken. Geen piepkuiken meer? Meld je aan bij de wachtlijst van een leuke ouderenwoongroep, schrijf je in voor een appartement met lift, verdiep je in verhuiskostenvergoedingen, informeer of woningruil mogelijk is, zodat je zo lang mogelijk zo goed mogelijk kunt blijven wonen op een plek die jou bevalt. Want als je te lang wacht, valt er niets meer te kiezen en kun je zomaar buiten je comfortzone terecht komen! Ver van die behulpzame buren, die aardige kruidenier en dat fijne bakkertje. Dat zou toch jammer zijn …
Life is what happens to you while you’re busy making other plans (John Lennon)
Спасибо за гостеприимство! Bedankt voor de gastvrijheid…!
22 mei was het zover, 60 Oekraïense vluchtelingen uit Amsterdam kwamen op bezoek in de Spaarndammerbuurt voor ontmoeting, gezelligheid en samen eten. Buurtbewoners, lokale ondernemers, buurtwerkers en sponsoren staken de hoofden bij elkaar en de handen uit de mouwen voor een warme ontvangst bij Huis van de Wijk Horizon.
In het buitenbuurthuis van de Horizon komen heerlijke etensgeuren, gitaarmuziek en zang je tegemoet. Iedereen is opgetogen en er klinken Oekraïense liederen door de tuin. Initiatiefnemer Corradino Arcari, oftewel Billy uit de Spaarndammerbuurt, en koks Isam, Roberto en Aicha zijn druk bezig in de keuken van buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer. Zij toveren een heerlijke Italiaanse maaltijd op tafel: salade, risotto, lasagne en als toetje tiramisu.
Buurtbewoner Vitalik nodigde Oekraïense vluchtelingen uit om samen met buurtbewoners te genieten van dit feestmaal. Vrijwilligers sloegen de handen ineen en maakten er samen met alle gasten een hele gezellige middag van. Dit alles mede mogelijk gemaakt door de gulle giften van lokale ondernemers en het GVB die de OV-dagkaarten bekostigde, waarmee de Oekraïense gasten konden komen. Ik voel me trots, dat ik als buurtwerker dit initiatief kan ondersteunen.
Door de warme reacties van de Oekraïense gasten en de positieve energie zijn vrijwilligers Jamal, Wafa, groep Diamant het er ook over eens: “Het blijft niet bij deze ene keer!” Een stralende Billy kijkt alweer uit naar de volgende editie op 31 juli: “Ik ga zo weer op pad om sponsors en helpers te zoeken. En we hebben ook ideeën om meer met muziek en activiteiten te doen. Wat is het toch fijn om zo samen te werken!”
Met een warm gevoel neemt iedereen afscheid van elkaar.
“Спасибо за гостеприимство!”
“Graag gedaan en tot de volgende keer!”
Een paar dagen later ontvang ik een bericht van Olga: “… na de bommen en het geluid van de sirene had ik die avond een gevoel van familiewarmte.” Ik ben er stil van.
Het mag gewoon…!
Op 22 april hadden wij onze Buurtwerkdag met als thema Zichtbaarheid, hoe doe je dat?
We konden kiezen uit een aantal workshops en ik had gekozen voor ‘Korte teksten maken’.
Waarom deze workshop? Als welzijnscoach moet ik regelmatig een e-mail/terugkoppeling schrijven naar de verwijzer. Dit zijn vaak huisartsen, psychologen et cetera. Ik, als rasechte Amsterdamse, weet dat ik schrijf zoals ik spreek en dus wilde ik wat tips en tricks, zodat het allemaal wat netter overkomt. Zeker omdat ik toch met een (hopelijk) geleerde groep van medici te maken heb, toch?
Maar wat zei onze zeer gewaardeerde docente? Het is helemaal niet erg om in spreektaal te schrijven. Als ik mij daarin goed kan uitdrukken, wat is dan het probleem? Helemaal niets!
Dus vroeg ik mij af: stel dat ik een terugkoppeling stuur in het plat Amsterdams, zou dat dan ook geen probleem zijn?
Zoiets als dit:
Gisteren een hele tijd met cliënt zitten beppen. Het ziet er niet naar uit, dat deze gozer iets gaat doen. Hij zei zelf dat ie liever de hele dag ligt te maffen, omdat hij afgepeigerd is. Soms banjert ie met een gabber een beetje door de stad en gaan ze ergens een pilsje drinken. Dat kan niet altijd, want hij is vaak platzak en hij wil ook niet bietsen bij zijn makker. Het komt erop neer dat – sinds ie in de lik heeft gezeten en zijn baan als gleuvenglijer* kwijt is – ie vaak in sein uppie is. Een andere pozisie zoeken, ziet ie niet zitten. Hij heeft zich de afgelopen jaren het leplazerus gewerkt en heeft geen zin om zich weer het schompus te gaan werken.
Als ik de docente moet geloven mag dit gewoon, want het is mijn spreektaal. Toch heb ik hier mijn twijfels over. Laat ik voor de zekerheid maar mijn ABN-spreektaal gebruiken met hier en daar een Amsterdams accentje.
* trambestuurder
Kijkje in het werk van een buurtwerker…
Zondag
Hallo, is daar nog iemand? Een vrolijk theaterstuk in Huis van de Wijk Horizon, over eenzaamheid met een lach en een traan. Na afloop een fijn nagesprek.
Maandag
In buurtkamer Parlarie samen met bewoners plan van aanpak maken voor een cultureel uitje naar Zeeland.
Dinsdag
Presentatie geven aan statushouders Wormerveerstraat over buurtwerk, activiteiten en initiatieven die bewoners uitvoeren in de buurt.
Dus wij kunnen ook iets organiseren met de buurt? Jazeker!
Woensdag
Vandaag is het politieteam op bezoek. Een week geleden kwam de vraag binnen: of we een dag vrijwilligerswerk hebben voor vijftien politiemannen en -vrouwen van bureau Houtmankade? Tegen zoveel arbeidskracht zeg ik natuurlijk geen nee. Dus in de overdrive om een leuke klus te bedenken.
We waren al aan het peinzen hoe we meer diversiteit kunnen uitstralen. Een collega kwam op het idee om de picknicktafels te schilderen in de kleuren van de LHBTQIA+-vlag. Ook gauw de geplande regentonnen besteld, want nu is de kans om die te laten installeren. Hoe moet dat eigenlijk, waterpas, aan zinken regenpijpen koppelen, hebben we het juiste gereedschap in huis? Overleggen met locatieleider Ype of er onderhoudsbudget van de Horizon beschikbaar is. Dat is er, dus gauw materiaal kopen bij ijzerhandel Toon in de Spaarndammerstraat.
Wij zijn er klaar voor!
En daar zijn ze, een divers politieteam, dat van de onderlinge verschillen en overeenkomsten het beste in elkaar naar boven haalt en zo elkaar versterkt. Kom maar op met die uitdagende klus, we hebben er zin in! Tafels schuren en schilderen, regentonnen installeren, de tuin opruimen en aanharken, het is hard werken, echte zweetdruppels gezien. Het resultaat is prachtig! De regentonnen staan er, de regenboogkleuren zijn goed zichtbaar. ’s Avonds worden de eerste regendruppels opgevangen en vanaf nu kan de tuin duurzaam worden bewaterd.
Dank politieteam!
Donderdag, vrijdag en zaterdag zijn gevuld met activiteiten in de buurt, met als sluitstuk
Buurtfeest op de Tunnel!
Gezondheid centraal in de nieuwe buurtkeuken…
Toen ik in augustus als locatieleider van de Koperen Knoop begon, waren er al flinke stappen gezet om een buurtkeuken te realiseren. Ik kreeg de opdracht om het verder uit te werken in de tuinkamer en was meteen enthousiast.
Óp naar de keukenwinkel om samen met een van mijn nieuwe collega’s een keuken uit te zoeken.
We besloten het neutraal te houden, een mooie, lichte zandkleur. Ook maar meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om de tuinkamer een multifunctioneel karakter te geven. Er zijn fris en natuurlijk ogende lichtgewicht tafels besteld, die door één persoon opgetild kunnen worden en opgestapeld op een verrijdbare trolley. Zo kan de tuinkamer met buurtkeuken in een mum van tijd omgetoverd worden tot een koorruimte, filmzaaltje of plek waar yoga of bewegen voor ouderen wordt gegeven. Kortom: een plek waar buurtgenoten met hun geestelijke en/of lichamelijke gezondheid bezig kunnen zijn.
Weer even terug naar de buurtkeuken zelf. Hier draait het om gezelligheid, een gezonde eettafel voor de buurt, waar lief en leed gedeeld kan worden, waar samen gekookt en afgewassen wordt, waar grote en kleine thema’s besproken worden. Samen eten is altijd al een verbindende factor geweest, een prettige manier om mensen met verschillende achtergronden met elkaar in contact te brengen. We geven vooral ook bewonersinitiatieven de mogelijkheid om de buurtkeuken te gebruiken. Een buurtbewoner heeft al interesse getoond in een kookclub voor mannen. Leuk!
Gezond eten koken, met of zonder begeleiding van een diëtiste, staat in de buurtkeuken voorop. Denk daarbij ook aan koken met seizoensgroenten. Deze groenten zijn veel verser, goedkoper en duurzamer, omdat ze niet van ver hoeven te komen.
Al met al staan we aan de vooravond van een levendige toekomst voor de tuinkamer-keuken waar de buurt van harte welkom is! Zin in!
We broeden nog op een leuke naam voor de buurtkeuken, dus als je een idee hebt….
Kunst uit de Buurt…
Ook buurtwerkers zijn gewoon mensen. Mensen die in het weekend of op hun vrije dag afspreken met vrienden en iets leuks ondernemen. Zo ging ik met een vriend van buiten de stad op nostalgie-toer langs plekken uit zijn Amsterdamse leven. Toevallig had ik gehoord over de tentoonstelling Thuis in de Staatsliedenbuurt en dus ging onze voettocht ook langs de Nassaukerk. Het leverde hém een feest van herkenning en weemoed op en míj een leuk gesprek met de mensen die de tentoonstelling hadden georganiseerd.
Mijn oog viel op een schilderijtje van Amsterdam. Een typisch grachtenaangezicht. Amsterdam zoals ik het als binnenstadkind ken. “Zijn die schilderijtjes ook te koop?” Dat moest ik de maker vragen. Ik kreeg contactgegevens mee, gaf op mijn beurt m’n mailadres, liet het er verder even bij zitten, de waan van de dag regeert nou eenmaal vaak ons leven. Ineens kreeg ik een mail: de schilder had meer werk en was best bereid iets af te staan, zodat er weer geld zou zijn voor nieuwe verf.
Zo gezegd, zo gedaan. Op afspraak op bezoek gegaan en overdonderd geraakt door de veelheid aan schilderijen, die de kleine woning vulden. Helaas had hij ‘mijn’ schilderij al van de hand gedaan. Maar behalve Amsterdam schildert hij nog veel meer, zodat ik naar huis ging met een landschap vol klaprozen (rode draad in mijn familie, mijn opa schilderde die ook).
Diep onder de indruk van de productiviteit van deze schilder en van de breedheid van zijn onderwerpen sprak ik met hem af, dat hij in Buurtruimte De Nieuwe Reiger zou komen exposeren. De eerste schilderijen zijn inmiddels uitgezocht, wellicht kiezen we er nog een paar bij. En binnenkort kunt U die komen bewonderen, Kunst uit de Buurt! Dankzij een toevalstreffer en de behulpzame mensen van de Nassaukerk. Komt dat zien!
Life is what happens to you while you’re busy making other plans (John Lennon)
Buurtwerk Westerpark vertelt... 