Ontmoeting

Decemberdagen…

Geplaatst op Geupdate op

Het loopt alweer hard naar het einde van het jaar. De dagen zijn korter, het is langer donker en koud. De kachels staan aan, zij het bij velen op een lager pitje. We bereiden ons voor op de feestdagen. Warmte, liefde, fonkelende lichtjes en je naasten om je heen. Zo beleven velen de drukke decemberdagen. 

Toch zijn er ook veel mensen, oud en jong, die juist deze dagen het gemis aan (dierbare) mensen en warmte om zich heen als extra zwaar ervaren. Nu zijn er in de Koperen Knoop een paar activiteiten, waarbij je het hele jaar door kunt aansluiten en nieuwe mensen of oude bekenden ontmoet. Waar je lief en leed mag delen als je daar behoefte aan hebt. 

Een van die activiteiten is het burenuurtje met soep. In de tuinkamer kun je iedere donderdag van twaalf tot twee uur komen lunchen. Voor 70 cent krijg je een kom versbereide, rijkgevulde soep met stokbrood. Dit burenuurtje met soep wordt gerund door twee fantastische vrijwilligers en is uitgegroeid tot een vrolijk gezelschap met zo nu en dan nieuwe buurtbewoners die aanschuiven.  

Iedere keer staat er een andere, verrassende soep op het menu. Als het seizoen het toelaat, brengt een lieve vrijwilliger, die enthousiast meedraait in de buurttuin, verse onbespoten producten. Denk aan wortels, uien, kruiden, courgettes, venkel, aardappelen, knolselderij, bonen, pompoen en tomaten. En wat te denken van die buurtbewoner die enorm geniet van de gezelligheid eromheen en steevast overheerlijke kruidenboter voor het stokbrood meeneemt. 

Om deze decembertijd warmte en luister mee te geven, gaan we de boel versieren en klinkt er een muziekje op de achtergrond. Dus kom gezellig kletsen of een spelletje doen. Naast koffie en thee staat er in december ook lekkere warme chocolademelk en koekjes op tafel.  

En voor wie het leuk vindt om iets lekkers te bakken in de nieuwe keuken: laat het ons weten, dan halen we samen de boodschappen.  

Alvast fijne feestdagen! 

Verbinding werkt als een ketting…

Geplaatst op Geupdate op

Alles is met elkaar verbonden, dat geloof ik echt. Soms is alleen de connectie nog niet gelegd en zijn er verschillende onderdelen nodig om de ketting van verbinding te laten werken.  

Het buurthuis is een plek, waar het begin van zo’n verbinding kan ontstaan. Onze rol als Buurtwerk is de omstandigheden om die verbinding aan te gaan zo gunstig en soepel mogelijk te laten zijn. En natuurlijk niet zomaar verbindingen leggen, maar juist op basis van de behoeften en talenten van bewoners. Niet alleen duik je diep in de leefwereld van mensen, je gaat ook samen op zoek naar zingeving. Wat begint met een hulpvraag over iets praktisch, groeit soms uit tot een dieper gesprek.  

Zo kwam een bewoner uitleg vragen over een app en gaandeweg de uitleg kwamen we in gesprek over wat we allebei leuk vinden om te doen. Voor mij als buurtwerker is dat een mooie opening om samen te verkennen wat nou eigenlijk zin geeft aan de dagen, aan het leven. Een aanknopingspunt voor verbinding! Los van haar praktische hulpvraag, wilde mevrouw graag iets buitenshuis doen. “Ik heb ‘groene vingers’, dus lekker aan de slag in een tuin zou fijn zijn, maar die heb ik niet.” Samen zochten we contact met Soeptuin Bredius. Er is een afspraak gemaakt en inmiddels is mevrouw daar vrijwilliger en erg tevreden! Zo blij zelfs, dat ze nu regelmatig verse ingrediënten uit de soeptuin naar de Koperen Knoop brengt voor de wekelijkse soepmiddag. Daar weten de keukenprinsessen van het Burenuurtje wel raad mee. En zo stonden laatst dampende kommen met heerlijke, romige venkelsoep op tafel, gemaakt van seizoensgroente uit de soeptuin. 

Met dit voorbeeld wil ik graag laten zien hoe je vanuit het buurthuis samen kan bouwen aan een community door kleine bouwstenen te verbinden met elkaar. De coördinator van de soeptuin wil binnenkort afspreken, hij ziet blijkbaar ook kansen, ben benieuwd, fijn samen verder bouwen! 

Huisregels…

Geplaatst op Geupdate op

In ieder Huis van de Buurt kom je ze wel tegen. Meestal een geplastificeerd A4tje bij de ingang en nog eentje ergens aan de muur. Huisregels, ze zijn er om met elkaar te blijven werken aan een goede sfeer en een veilige omgeving. Tegelijkertijd roepen ze juist ook weerstand op. Het is vaak een opsomming van wat er allemaal niet is toegestaan en dat komt allerminst vriendelijk over. 

Ooit leerde ik bij een NLP-training, dat het centrale zenuwstelsel geen ontkenning kan vasthouden. Het woordje ‘niet’ bestaat alleen in taal en niet in denken. In ons gedachtenpatroon kun je pas ergens niet aan denken als je er eerst aan gedacht hebt. Zo heeft de uitspraak ‘dit moet ik niet vergeten’ een andere impact dan de uitspraak ‘dit moet ik onthouden’. Het is effectiever om positief geformuleerde boodschappen te gebruiken, boodschappen die gewenst gedrag stimuleren in plaats van ongewenst gedrag verbieden. En toch, soms moet je wel iets verbieden, zoals bijvoorbeeld het gebruik en bezit van alcohol en/of drugs in het pand. 

Ook in ons Huis van de Wijk de Koperen Knoop gelden allerlei regels, alleen hadden we ze nergens meer hangen en werden het ‘ongeschreven regels’. Dat komt de duidelijkheid niet ten goede, want mag je nou bijvoorbeeld wel of niet een hond mee naar binnen nemen?  

Hoog tijd dus om de huisregels opnieuw te omschrijven én om dan meteen het geleerde toe te passen. Zo wordt de regel ‘Verboden binnen te roken’ vervangen door ‘Wilt u roken? Dat kan buiten’. En: ‘Houd u qua overlast (geluid) rekening met buurtbewoners en medegebruikers’ in plaats van ‘Het is niet toegestaan om overlast te veroorzaken bij medegebruikers en omwonenden.’ Zo viel er toch nog wat te verbeteren. 

En ja, op het moment dat u dit blogje leest, zult u het geplastificeerde A4tje weer bij ons aantreffen. In een sympathiekere vorm gegoten en misschien wel in een leuke lijst! 

Contrasten (of toch niet?)  

Geplaatst op Geupdate op

Twee aanmeldingen voor Welzijn op Recept, in dezelfde week door dezelfde huisarts.  

Niets bijzonders zou je zeggen, toch?  

Nee, op zich niet. Maar wat deze aanmeldingen voor mij zo bijzonder maakt, is dat het in beide gevallen heren zijn van dik in de negentig, die allebei behoefte hebben aan gezelschap en ook nog in dezelfde straat wonen. Ze kennen elkaar niet, terwijl ze allebei al bijna hun hele leven op dezelfde plek wonen. Appeltje eitje zou je denken. Koppel ze aan elkaar en laat ze genieten van elkaars gezelschap. Maar helaas, zo simpel is het niet. 

Meneer A is een vrolijke man met een vlotte babbel. Hij woont in een mooi opgeruimd en schoon huis en ziet er verzorgd uit. Hij heeft goed contact met zijn kinderen en kleinkinderen en mist toch iets wat zijn dag breekt. Hij wil graag iemand die een keer per week een bakkie koffie bij hem komt drinken, liefst een vrouw. Waarom? “Vrouwen hebben altijd wel iets om over te kletsen, hun gezin, werk etc.” Het interesseert meneer hoe het leven van iemand anders eruitziet. 

Meneer B is een sombere, depressieve man, die het liefst euthanasie zou willen. Hij woont in een groot, smoezelig huis en ziet er zelf ook wat smoezelig uit, ook al draagt hij ‘nette’ kleding. Meneer is nooit getrouwd, heeft geen kinderen en weinig familie. Hij wil een maatje, wel graag een man. Waarom? Meneer is homo, kwam vorig jaar uit de kast, toen hij dus al dik in de negentig was. Hij wil iemand die hem begrijpt, waarmee hij over zijn gevoelens kan praten.  

Regelmatig neem ik contact op met beide heren of ik ga even langs. Bij de een omdat hij zo gezellig is, bij de ander omdat ik hoop dat ik wat gezelligheid kan brengen. Beiden zo verschillend, beiden het zo waard om de tijd die ik voor hen heb aan hen te besteden. 

Even terug in de Spaarndammerbuurt…

Geplaatst op Geupdate op

In de zomer werd aan mij door Combiwel gevraagd of ik het buurtwerkteam Westerpark tijdelijk wilde versterken. Als voormalig bewoner van de Spaarndammerbuurt hoefde ik daar niet lang over na te denken.  

Alleen al de vraag bracht mij in een trip down memory lane. Terug naar de tijd dat ik als 18-jarige student in de containerwoningen in de Houthavens kwam wonen en enkele jaren later op een zolderkamertje boven het Polanentheater. Unieke woonervaringen, waardoor ik deze buurt nooit zal vergeten. 

De start van mijn opdracht begon gelijk goed. Ik werd met een uitgebreide lunch welkom geheten in het team en ook de collega’s en vrijwilligers van de Horizon ontvingen mij hartelijk. Het was toen nog hartje zomer en dus een cadeautje om als eerste klus te mogen flyeren voor de Kom Erbij dag die enkele dagen later zou plaatsvinden. Wat een feestje was dat! En terwijl mijn collega’s hard aan het zwoegen waren om het wijkuitvoeringsplan voor 2023 vorm te geven, probeerde ik zoveel mogelijk  mensen te leren kennen in Huis van de Wijk Horizon. Ik was gelijk onder de indruk van alle bedrijvigheid in en rond deze prachtige plek voor de buurt. Wat een energie en creativiteit is hier aanwezig! 

Ondertussen heb ik mij met veel mooie dingen mogen bezighouden, zoals de voorbereiding voor de schoonmaakactie in de keuken boven in de Horizon en Dialoog 1330 voor de Maand van de Verbinding. En ook met bewonersinitiatieven en de samenwerking met partners uit de wijk. Ik ben benieuwd welke toffe dingen er in mijn laatste weken als tijdelijke kracht bij Buurtwerk Westerpark op mijn pad zullen komen en hoe ik daarin zoveel mogelijk van waarde kan zijn voor de buurt. 

Als je zin hebt in een wandeling door mijn oude buurt, laat je het me weten? Dan maken we samen een ommetje om herinneringen te delen en verhalen uit te wisselen. Ik kijk ernaar uit! 

De wijk en haar huis…

Geplaatst op Geupdate op

Een wijk is niet gebouwd uit steen 
Harten kloppen, monden praten 
Bewoners maken de wijk 
Handen slaan ineen 

Buren begroeten 
Als de overheid zich terugtrekt 
Komt ruimte voor ontmoeten 

Een wijk is niet constant 
Maar constant is dat huis 
Voor de één een korte ontmoeting 
Voor de ander een thuis 

Constant beleving: 
Stilstaan, verbinding, maar vaak ook stilte  
Of juist beweging 

Een wijk opent haar deuren 
Om te ontmoeten, te eten 
Voor een potje Rummikub 
Of om lekker te zeuren 

Dat laatste mag, maar niet de overhand 
We zijn allen mensen, schreeuw geen moord en brand 
(Zeker niet in de krant) 

Een wijk is te dierbaar voor verdeel en heers 
Begrijp je dat niet, dan ben je hardleers 

Sta voor je buurt, niet als een last  
Neem de wijk en houd haar vast 

Twee zondagen in West

Geplaatst op

Kom-Erbij-dag, opening van het seizoen in Westerpark op zondag 28 augustus 2022 

Een feestelijke dag begint met een brassband die door de buurt trekt, kraampjes van organisaties, eten en drinken. Optredens en activiteiten voor jong en oud en een hangplek voor ouderen, weg van het geluid van het podium. Bandjes treden op, er wordt gedanst en gezongen, de dag is een groot succes. De buurtbewoners waren er allemaal en zeggen blij: “Ik heb veel buurtgenoten al twee jaar niet gezien, wat fijn om ze weer te zien!”  

De organisatie van de Kom-Erbij-dag staat aan het begin van de dag stil bij buurtgenoten die overleden zijn en medebewoners die familie verloren hebben door corona en andere ziektes en ongelukken. Het is even stil op het volle Zaandammerplein. En dan barst het los, zoals bisschop Desmond Tutu die avond bij Zomergasten zei: “Dansen en zingen is helend.” En zo ervaarde ik het. Zo fijn om als buurtbewoners bij elkaar te zijn om te dansen, te praten en geen onvertogen woord! Een goed feest! Dank organisatie van de Kom-Erbij-dag! Ook voor de grappige rijdieren op het Krajicekveldje. 

Seniorendag, voor alle ouderen in West op zondag 4 september 2022  

Combiwel Buurtwerk was erbij in De Hallen met het Eenzaam Kraampje, om te praten over eenzaamheid en dat dit ook bij het leven hoort. Want wat als je moeite hebt met eenzaamheidsgevoelens, wat kun je daar dan zelf aan doen? Bedenk: waar heb ik behoefte aan? Aan meer sociaal contact? Aan goede gesprekken? Als je weet waar je behoefte aan hebt, kun je een plan maken hoe je het kan aanpakken om dit te bereiken. Tijdens de Seniorendag was er een leuk programma met proeflessen en workshops volop creativiteit. Kennismaken met dans, zang, schrijven, kunst maken. Nieuwe creatieve ervaringen opdoen, ervaringen die mentale weerstand geven. En dat past dan weer bij het Eenzaam Kraampje. Kortom, weer een goede zondag In West! 

Te jammer om het niet te doen…

Geplaatst op Geupdate op

“Ik wil dit jaar weer een buurtiftar organiseren…” 

Het is februari, dus ruim op tijd. Een stressloze, gedegen voorbereiding gloort aan de horizon. Eerst zal je naar Jaap gaan, want het begint een traditie te worden om de buurtiftar bij Het Paviljoen te laten plaatsvinden. En dan begint het leven in de weg te staan. Andere dingen vragen je aandacht en het lijkt er dit jaar niet van te komen, is niet erg, volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen, inshallah. 

19 April, gemiste oproep van Jaap op mijn telefoon, even later belt hij weer. 

“Farida was net hier…” Te jammer om het niet te doen, Jaap en Miem willen met hun team meedoen, het kan maandag. Vijf dagen, veel te kort dag, maar inderdaad, te jammer om het niet te doen. Agenda leegvegen kan niet, maar het besluit is genomen en een dag heeft 24 uur. 

Als een speer posters en toegangskaarten maken, boodschappenlijsten, iedereen in stelling brengen voor de werving, ondernemers benaderen (want ook dat is een mooie traditie bij deze buurtiftar, alle benodigdheden worden geschonken door lokale ondernemers, ondanks dat na twee coronajaren het vet op de botten bij velen wat minder is), vrijwilligers vragen om te helpen met koken, miniboekje Ramadan, wat is dat? maken voor wie wat minder ingevoerd is in de materie. 

Er zijn ‘tips en tops’, dat is goed, daar wordt alles altijd beter van, want ja, de volgende keer moet het anders. Maaaarrrr, eerlijk is eerlijk, je hebt het weer geflikt. Vijf dagen van tevoren, iedereen in, naast, achter en voor je karretje en rijden maar met z’n allen, voor een iftarmaaltijd met bijna 60 buurtgenoten in een gezellig, gastvrij Paviljoen. Go Farida! 

En dank je wel vrijwilligers, Jaap en Miem, slagerij Alhoceima, Bario Market, bakkerij Westerpark en Albert Heijn! 

En wat betreft de tips en tops, volgend jaar beginnen we twee maanden van tevoren… 😊 

Gouden vrijwilligers…

Geplaatst op Geupdate op

Ooit op bezoek geweest in de Koperen Knoop? Dan heeft u vast ook de weg gevonden naar de gratis aangeboden koffie en thee, die dagelijks worden verzorgd door de aanwezige vrijwilliger(s). En dat is niet het enige wat de vrijwilligers allemaal doen. 

Zo is een van de (beheer)vrijwilligers al jarenlang iedere week twee dagdelen aanwezig om te zorgen, dat achter de schermen alles reilt en zeilt zoals het zou moeten. Dat houdt onder andere in: zorgen voor de voorraden koffie, thee, suiker, melkpoeder, koekjes, koffiebekers, kantoor- en promotieartikelen, weghalen van flyers, posters en aankondigingen die niet meer actueel zijn, optreden als gastheer/-vrouw met voor iedereen een warm welkom en niet te vergeten het openen en sluiten van het pand. Allemaal dingen die misschien niet zo direct opvallen, maar die wel super belangrijk zijn.  

Daarnaast zijn er de vrijwilligers die betrokken zijn bij een activiteit/bewonersinitiatief. Denk aan de mensen van het Repair Café, die iedere woensdag klaar staan om kapotte spulletjes te repareren of de koks van Oma’s soep die elke donderdag in de pannen staan te roeren om weer een heerlijke soep te kunnen serveren. Hulde! 

Een beheervrijwilliger kan ervoor kiezen om wekelijks een of twee dagdelen te komen helpen en krijgt hiervoor een vrijwilligersvergoeding. Ook krijgen deze vrijwilligers cursussen aangeboden, zoals Bedrijfshulpverlening, Verantwoord alcohol schenken of een andere cursus die de deskundigheid bevordert. En natuurlijk kan hij/zij meedoen met een of meer workshops of cursussen van het aanbod in de Koperen Knoop. 

Een bewoner, die vrijwilligerswerk wil doen, kan zich aanmelden via de website van Combiwel of door een ansichtkaart in te vullen bij de balie van de Koperen Knoop of door het te vertellen tegen een buurtwerker. Vind jij het ook leuk om je in te zetten voor de buurt en wil je graag een keer komen proefdraaien, dan ben je van harte welkom! 

Want wij weten: in de Koperen Knoop zijn de vrijwilligers goud waard! 

Kansen aan de Horizon…!

Geplaatst op Geupdate op

Gisteren hing de banner al. Het ontwerp kwam goed tot z’n recht op zo’n grote banner, die geweldig trots hing te zijn in de zon. Om ‘m op te kunnen hangen, moest er een hoge ladder komen vanuit Hebron. In no time had het tuinteam van de Horizon dat gefikst.  

Morgen is het zo ver: Kansen aan de Horizon!, een samenwerking tussen Buurtwerk Westerpark en het Buurtteam, geïnitieerd door mijn geweldige collega Mariënna.  

Hoe kunnen we laten zien, dat er nog steeds genoeg kansen zijn als je er (financieel) niet sterk voor staat? Wat is er te bieden aan troost, mogelijkheden, zingeving, voordeel, betaald en onbetaald werk? En hoe inspireer je mensen om deze kansen te pakken, voorbij te gaan aan de onzekerheid en angst die hen in isolement houdt?  

Met onze vrijwilligers, met de enerverende dansworkshop van Dance Connects, met een vacaturegang vol mogelijkheden wapperend in de wind, met externe partijen die inlichten en rekruteren, een geweldig sprankelende host met mooie boodschap, inspirerende ervaringsdeskundigen die praten over de stappen die zij maakten om hun leven drastisch te veranderen en natuurlijk met de heerlijke hapjes van kok Isam van buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer. Zo hopen we genoeg ingrediënten bij elkaar gebracht te hebben voor deze belangrijke kansendag. 

Laat nu onze aarzelende doelgroep de drempel durven trotseren en er zijn, want dit is zo waardevol! Erop afkomen is al de eerst gepakte kans! 

En ze kwamen, lieten zich verwonderen, inspireren en informeren.  

Hoppa, kansen geboden, kansen gepakt! We zijn tevreden en trots! Nu eerst een koffie… 😊