Mijn wandeling van huis naar werk
De wekker gaat en ik maak me klaar om naar m’n werk te gaan.
Niet met de auto in de file, niet staan in overvol openbaar vervoer, maar lekker lopen door het Westerpark, waar de natuur overduidelijk zin heeft in de lente!
Bloeiende bollen, bloesem en bomen die weer groen worden. Een vrolijk begin van de werkdag!
BHV in de praktijk
Donderdagmiddag, kwart voor drie. Een bejaarde meneer komt bloedend en strompelend de entreehal binnen. De vrijwillige beheerder en ikzelf (beiden BHV’er) lopen naar hem toe om te kijken wat we kunnen doen. Meneer is zeer verward en weet niet waar hij vandaan komt. Hij loopt op pantoffels, dus zal waarschijnlijk uit de buurt komen. Hij bloedt aan zijn hand, waarvan een groot stuk huid openhangt, en aan zijn hoofd/oor, waarbij niet direct een duidelijke oorzaak te zien is. We besluiten direct om 112 te bellen. We leggen uit wat de situatie is en er wordt een ambulance gestuurd.
We pakken de EHBO-doos en ik begin met het verbinden van zijn hand om het bloeden te stoppen. Dat valt nog niet mee, omdat meneer behoorlijk trilt. Ja, hoe moest het allemaal ook alweer? Genoeg geoefend al die jaren met een verbandje leggen bij een medecursist, maar dit is toch wel even andere koek. Het lukt gelukkig vrij aardig om de wond te verbinden, blijkbaar toch nog voldoende opgelet bij de jaarlijkse oefening. Nu de hoofd-/oorwond. Mijnheer schudt erg met zijn hoofd en zit constant met zijn hand aan zijn bloedende oor. Dit is geen gemakkelijke opdracht. Telkens als ik het verband om zijn hoofd probeer te doen, zit er een hand tussen, dus moet ik moeite doen om zijn hand niet mee te omwikkelen met het verband. Uiteindelijk lukt het en zit er een redelijk verband om zijn oor/hoofd.
We zorgen dat meneer blijft zitten en tot rust kan komen. Al snel arriveert de ambulance en nemen de ambulancebroeders het van ons over. Plots reageert meneer als hij de naam De Bogt hoort. Aha, meneer is bewoner bij verzorgingstehuis De Bogt. De ambulancebroeders nemen hem mee naar het ziekenhuis en nemen contact op met De Bogt. Al met al is alles uiteindelijk goed afgelopen.
In de afgelopen twaalf jaar is dit nog niet eerder gebeurd en was het best spannend, na alle theorie nu een echte praktijksituatie. Toch handig al die opgedane kennis als het echt nodig is.
BIJNA!!
Wat gaat de tijd toch snel! Het eerste kwartaal van 2024 zit er alweer bijna op, dus het is weer tijd om een blog te schrijven.
In deze blog nog eenmaal een terugblik op vorig jaar.
Voor Welzijn op Recept moesten de welzijnscoaches in 2023 maar liefst 222 trajecten afronden. Hebben we dat gehaald? Bijna! 221 Trajecten. Dat was balen. Ik had zo gehoopt op 223. Toch zijn de welzijnscoaches heel erg tevreden en hopelijk onze opdrachtgever ook. Voor 2024 moeten we 211 trajecten afronden. Ik ga ervan uit, dat we dat halen en niet bijna.
Voor de welzijnscoaches is nu een drukke periode aangebroken. We streven ernaar om alle huisartsenpraktijken twee keer per jaar te bezoeken. Doel is om onze gezichten weer even te laten zien, een hernieuwde kennismaking zeg maar en natuurlijk informeren. Er zijn altijd best veel wisselingen in de praktijken, nieuwe huisartsen of praktijkondersteuners. Zij hebben vaak geen idee wat Welzijn op Recept is. En ook zittende huisartsen in West hebben soms geen idee wat Welzijn op Recept is en hoeveel werk de welzijnscoaches hen uit handen kunnen nemen. In het eerste kwartaal zijn alle huisartspraktijken in De Baarsjes en Westerpark gebeld en bij bijna alle huisartsenpraktijken is het gelukt om een afspraak in te plannen, een aantal daarvan is ook al bezocht. We maken dus opnieuw kennis, houden ons informatiepraatje, beantwoorden vragen en evalueren het afgelopen jaar. En als we dan weer even (ik zeg bewust ‘even’) op het netvlies staan, komt er bijna altijd wel een verwijzing vanuit de huisartsenpraktijk bij ons binnen. In het tweede kwartaal zijn de praktijken in Oud-West en Bos en Lommer aan de beurt.
Een ander bijnaatje is, dat ik dit jaar tien jaar in dienst ben bij Combiwel, op 1 juli 2024! Ik ben nu dan ook bijna tien jaar welzijnscoach en ik vind het nog steeds heel leuk om te doen, dat wil zeggen… bijna altijd. Daarover vertel ik meer in een van de volgende blogs.
Ontdekkingsreizen
Hoe heerlijk is het om verrast te worden, bijvoorbeeld als je op reis bent. En deze reizen vonden en vinden ook plaats in onze eigen stad Amsterdam. Reizen is mijn hobby – in de breedste zin van het woord – en sommige van deze reizen zijn mij sterk bijgebleven. Daarom wil ik graag vertellen over reizen, die in Westerpark plaatsvonden. Amsterdammers gingen ‘oeHals toerist in eigen stad’ op ontdekkingstocht in oude en nieuwe stadsbuurten tijdens unieke wandelexposities. Deze vonden plaats in de Spaarndammerbuurt en Houthavens. Kunstenares Femke Melief Janssen nam de deelnemers mee langs haar kunst achter de ramen van woonhuizen. Wauw!
Als bewoner van de Spaarndammerbuurt zag Femke Melief Janssen de aangrenzende Houthaven veranderen in een grootstedelijke woonwijk. Zij observeerde wat het effect is van de komst van dit nieuwe stadsgebied op de aangrenzende oude buurten en op de bewoners. Iedereen reageert op zijn eigen manier op deze vernieuwing. Contact met nieuwe en oude bewoners inspireerde Femke tot het maken van een serie inkttekeningen. Bewoners stelden hun ramen beschikbaar om die tekeningen te exposeren. Door met Femke zelf mee te wandelen langs de ramen konden bewoners kennismaken met haar kunstwerken, met de nieuwe Houthavens en tegelijkertijd buurtgenoten ontmoeten.
De wandelexposities startten bij Ondertussen en werden na een uur wandelen afgesloten in Huis van de Wijk Horizon met koffie, thee en taart van de ‘High Tea Zoet’-groep en van Isam Nadaf, chef-kok van buurtrestaurant Hembrug en Zaandammer, dat ook in de Horizon zit, op de begane grond.
Wanneer gaat u op ontdekkingstocht? Maak een afspraak met buurtwerker Marieke in de Horizon.
U kunt hier bijvoorbeeld zelf kunst maken en ontdekken wat er nog meer te beleven is!
Tot gauw!
Veiligheid boven alles…
Veilig zijn in Huis van de Wijk Horizon, wat betekent dat nu eigenlijk? Wat wordt er aan die veiligheid gedaan en wat kunnen de gebruikers van de ruimtes er zelf aan doen?
Brandveiligheid
De Horizon is uitgerust met een BMI, een brandmeldinstallatie. Deze staat in contact met de rookmelders, die overal in het pand hangen. Bij rookontwikkeling of te hoge temperaturen gaat het brandalarm af, zo’n ontruimingssignaal heet een Slow-whoop. Er komen ook twee veiligheidsschermen naar beneden. Die schermen verdelen het gebouw in compartimenten, zodat de brand zich niet snel kan verplaatsen. De BMI staat ook in contact met het beveiligingsbedrijf, dat direct de brandmelding doorkrijgt. Voordat dit bedrijf de brandweer laat uitrukken, wordt contact opgenomen met de locatie om te voorkomen dat de brandweer onnodig op pad gaat. Daarnaast zijn op iedere etage brandmelders, brandblussers en brandslangen aanwezig en in de keukens hangen branddekens.
Veiligheid bij calamiteiten
Maandag tot en met vrijdag van 09:00 – 17:00 uur is er beheer aanwezig in de Horizon. Alle bewonersgroepen die buiten die openingsuren een activiteit uitvoeren, worden uitgenodigd een cursus BHV (bedrijfshulpverlening) te volgen. Diverse professionals en beheervrijwilligers hebben een BHV-certificaat en gaan jaarlijks op herhaling. Zo blijft de kennis van EHBO en brandbestrijding op peil. Ook worden regelmatig (veiligheids)rondleidingen gegeven. Waar zit de gasleiding, waar de waterhoofdkraan, hoe werkt de BMI? En jaarlijks wordt er een ontruimingsoefening gedaan.
Inbraak
Helaas heeft de Horizon ook weleens te maken met insluipers en inbraak. Natuurlijk hebben verschillende (belangrijke) ruimtes een inbraakalarm. Die werken ook preventief. Daarnaast krijgen de groepen die ’s avonds of in het weekend een ruimte gebruiken de instructie mee om alleen de voordeur te openen voor bezoekers van hun eigen activiteit en op te letten of er mensen aanwezig zijn, die niet bij een activiteit zijn aangesloten.
Zo hopen we, met al deze (voorzorgs)maatregelen, dat iedereen veilig gebruik kan maken van het Huis van de Wijk.
Daarom ben ik buurtwerker…
Vandaag ben ik begonnen in mijn nieuwe baan. Waarom ik heb gekozen om te werken in het buurtwerk? Simpel antwoord is, dat hier mijn passie ligt. Dus dat is één van de belangrijkste redenen. Want ik doe niks liever dan mensen te laten voelen, dat ze erbij horen en iets kunnen betekenen voor een ander. Hier ben ik achter gekomen door mijn opleiding Social Work, die ik net heb afgerond. Daarnaast is een grote passie en drijfveer het Senioren Café, dat mijn vrijwilligerswerk is.
Het Senioren Café heb ik opgericht met twee andere mensen en het bestaat inmiddels al zeven jaar. Het is een ontmoetingsplek voor ouderen in mijn buurt. Hier krijgen ze lekker een kopje koffie en een koekje en daarna doen we een activiteit. De activiteiten zijn heel verschillend. Zo organiseren we lezingen, we bewegen, er zijn culturele activiteiten en uitstapjes. Ons doel is om de eenzaamheid van de bezoekers te verminderen en te zorgen, dat ze zo zelfstandig mogelijk thuis kunnen blijven wonen.
Tijdens het Senioren Café ben ik erachter gekomen, dat het mijn passie is om mensen te helpen. Zo blijft het voor mij altijd een mooi moment als de bezoekers genieten van een activiteit, die jij hebt georganiseerd. Bijvoorbeeld als iedereen meezingt met een lied en je de mensen ziet glimlachen. Dat raakt mij steeds weer, omdat de bezoekers dan zo blij zijn. Ik denk dan altijd, dit is waarom ik het doe, die glimlach.
Omdat ik het zo leuk vond (en nog steeds vind) bij het Senioren Café, wilde ik heel graag in het buurtwerk gaan werken. Daarom heb ik er toen voor gekozen om de opleiding Social Work te gaan doen. Binnen die opleiding heb ik het profiel ‘Welzijn en Samenleving’ gedaan. Ik verheug me erop om met net zoveel plezier als voor het Senioren Café ook in de Koperen Knoop te werken als nieuwe buurtwerker van team Westerpark.
‘1+1=3’
Op 17 oktober was het zover, de Kick-Off-bijeenkomst voor de Nieuwe Route Horizon!
Een groep van ongeveer 25 betrokkenen deed aandachtig mee; onder andere bewoners, organisatoren van activiteiten, vertegenwoordigers van de OBA, Podium Horizon, Social Tech, Buurtteam, Buurtwerk en namens het stadsdeel de projectleider voor de verbouwing.
Eerst genoten we samen van een heerlijke linzen- en champignonsoep met brood, gemaakt door onze chef-kok Isam, die vanuit zijn sociale hart buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer exploiteert in de Horizon. Daarna volgde een energierijke bijeenkomst met een degelijke informatieronde. Onder leiding van collega Cunera, met ondersteuning van collega’s Marieke, Mandy en Ype, verdiepte de groep zich in het proces van de Nieuwe Route. Wat is de aanleiding, hoe ziet die route er eigenlijk uit en waar gaat ie naartoe?
De bijeenkomst was duidelijk goed voorbereid, het was uitnodigend, inspirerend en motiverend om mee te doen en samen van ons Huis van de Wijk Horizon ‘1+1=3’ te maken.😊
De aanwezigen kregen alle ruimte om verhelderende vragen te stellen, hier en daar in discussie te gaan en elkaar te overtuigen van deze ingeslagen route.
Iedereen die dat wilde, kon zich na afloop van de bijeenkomst opgeven voor een individueel gesprek met Cunera. Zo’n gesprek is nodig om straks mee te kunnen beslissen tijdens de plan-/besluitbijeenkomst. Dit was ook een moment van netwerken en elkaar – onder het genot van een drankje – beter leren kennen, twee vliegen in een klap!
De komende periode wordt hard gewerkt aan het kader helder krijgen (denk aan wet- en regelgeving, beleid, afspraken waar je niet omheen kan) en worden de individuele gesprekken gevoerd. Begin 2024 wordt de plan-/besluitbijeenkomst georganiseerd. Tijdens die bijeenkomst maken de betrokkenen samen een ‘gedragen plan’ voor de Horizon.
Cunera heeft tijdens de Kick-Off alle vertrouwen gekregen van de aanwezige betrokkenen en het stadsdeel om als onafhankelijke procesbegeleider de groep betrokkenen te helpen, zodat zij samen van de Horizon ‘1+1=3’ kunnen maken!
Ik kijk met trots op terug op de Kick-Off en uit naar een succesvolle plan-/besluitbijeenkomst!
Gebruikersbijeenkomst …
Gebruikersbijeenkomst Horizon, wat is dat eigenlijk?
Beetje dubbelzinnig klinkt het, want wat nemen we dan tot ons? 😉
We zijn gelijkgestemden, dat wel. We zijn dit jaar drie keer bij elkaar gekomen om onder andere te horen wat de ‘gebruikers’ allemaal doen in Huis van de Wijk Horizon. Ieder van ons organiseert ergens in het grote pand een activiteit. Velen doen dat iedere week, zoals Timbafit en Schilderles, sommigen om de week, zoals High Tea Horizon en Pilates, en anderen maandelijks, zoals Q-Kitchen en Lachyoga.
Tijdens de gebruikersbijeenkomst maakten we afspraken met elkaar om de zaken soepel te laten verlopen. Wij van Buurtwerk vroegen aan de gebruikers hoe we hen het beste op de hoogte kunnen houden over de Horizon. Zoals toen afgesproken, maakten we een lijst met Wist-je-datjes en gaven de gebruikers daarmee updates over de komende veranderingen, de verbouwingen.
Die updates zijn fijn. Toch dacht ik de meeste energie ergens anders te zien, namelijk bij de onderlinge kennismakingen. Het was leuk om anderen te leren kennen en live van iedereen te horen wat ze doen. Toen bruiste het echt in het lokaal. Tijdens al die ontmoetingen ontstonden ook verrassende verbindingen. De gebruikers kunnen iets voor elkaar betekenen, heen en weer. Zou herkenning hierbij meespelen? In ieder geval is het een prachtig winstpunt, toch?
Zo fijn om een paar keer per jaar even echt de tijd te nemen om met elkaar samen te komen.
Verbinden …
Oktober stond in het teken van verbinding: De Maand van de Verbinding. Men kon initiatieven opzetten en een budget hiervoor krijgen. Het doel was en is om zo veel mogelijk te verbinden.
Maar wat is nou verbinden? Hoe komt dit tot stand? Amsterdam is zo groot, zo divers, dat verbinden niet moeilijk lijkt. Je zou denken dat er door al die mensen en al die diversiteit juist veel mogelijkheden zijn. En toch merk ik, dat verbinden helemaal niet zo gemakkelijk is. Dit komt volgens mij door diverse factoren zoals leeftijd, cultuur, behoefte, omgeving, financiële positie en nog heel veel andere factoren. Het lijkt erop, dat het daardoor alleen maar moeilijker wordt. Neem bijvoorbeeld de financiële situatie waarin velen verkeren. Je zou het niet verwachten in zo’n welvarend land als Nederland, maar ook hier heerst veel armoede. Hierdoor kan er eenzaamheid ontstaan. Dan is verbinden juist erg belangrijk.
Combiwel Buurtwerk organiseert of initieert samen met buurtbewoners veel activiteiten, waarbij verbinding de hoofdzaak is. Bijvoorbeeld door middel van gezellig samen eten, samen koken – en ook meteen andere gerechten leren kennen van andere culturen – dansworkshops, bijeenkomsten van vrouwengroepen, workshop muziek maken en ga zo maar door. Maar helaas worden lang niet alle buurtbewoners bereikt. Voor veel buurtbewoners is de stap vaak (nog) te groot om sociale contacten te maken of men weet de weg naar de juiste instanties niet te vinden.
Ik hoop dat het in de toekomst beter zal gaan. Dat nog meer mensen de stap durven te maken om te verbinden. Want alleen is toch maar alleen. Wat is nu leuker dan een plek te hebben waar je gezien en gehoord wordt, waar je wat kan leren of aan iemand anders wat kan leren, waar je erbij hoort. Laten wij samen de strijd tegen armoede en eenzaamheid aangaan door middel van verbinding. Dus kom naar een van de Huizen van de Wijk van Combiwel Buurtwerk!
Soms moet je het gewoon proberen…
In mijn vorige blog schreef ik al over een mooie ontwikkeling binnen Welzijn op Recept.
Ik vertel daar nu wat meer over. Ik schreef toen, dat de huisartsen van huisartsenpraktijk Postjesweg graag willen, dat de welzijnscoaches spreekuur houden in hun praktijk. Allemaal in het kader van de gezonde levensstijl. Inmiddels hebben wij, de welzijnscoaches, ons eerste spreekuur in oktober gehad in deze praktijk, op de donderdag van 09:00 – 12:00 uur. We kregen allebei een ruimte, waar we onze cliënten kunnen ontvangen. Dat is echt een luxe.
Of patiënten geschikt zijn voor Welzijn op Recept bepalen de huisartsen en praktijkondersteuners aan de hand van het spinnenwiel gezonde levensstijl, dat die patiënten helemaal hebben doorlopen. En zo worden zij dan hopelijk onze cliënten. Op maandag of dinsdag voorafgaand aan het Welzijn-op-Recept-spreekuur van die week hebben we een praktijklunch. Zo leren we iedereen die in deze grote praktijk werkt kennen en zij ons. We hebben dan ook een half uurtje casuïstiekoverleg om de doorverwezen patiënten te bespreken.
Nu zou je denken dat op deze manier het spreekuur meteen stormloopt (wat we uiteindelijk natuurlijk wel graag willen), maar niets was minder waar. Er was zeggen en schrijven een client en die meldde zich vlak voor de afspraak af. De huisarts heeft hem nog geprobeerd over te halen maar tevergeefs, helaas. Hopelijk gaat het tijdens het tweede spreekuur op 30 november beter. Gewoon blijven proberen dus.
Een andere mooie ontwikkeling is, dat we nu een derdejaars HBO-stagiaire Social Work zorgprofiel hebben. Dit werd ons aangeboden door Buurtwerk. Eerst wilden we niet, kost begeleidingstijd en die hebben we niet. De begeleiding is binnen Buurtwerk geregeld en nu hebben we een leuke tweeëntwintigjarige meid die van aanpakken weet, niet op haar mondje is gevallen en met een frisse blik kijkt. Zij is zeker een aanwinst voor Welzijn op Recept. Zo zie je maar weer, soms moet je het gewoon proberen.
Buurtwerk Westerpark vertelt... 