Contrasten (of toch niet?)
Twee aanmeldingen voor Welzijn op Recept, in dezelfde week door dezelfde huisarts.
Niets bijzonders zou je zeggen, toch?
Nee, op zich niet. Maar wat deze aanmeldingen voor mij zo bijzonder maakt, is dat het in beide gevallen heren zijn van dik in de negentig, die allebei behoefte hebben aan gezelschap en ook nog in dezelfde straat wonen. Ze kennen elkaar niet, terwijl ze allebei al bijna hun hele leven op dezelfde plek wonen. Appeltje eitje zou je denken. Koppel ze aan elkaar en laat ze genieten van elkaars gezelschap. Maar helaas, zo simpel is het niet.
Meneer A is een vrolijke man met een vlotte babbel. Hij woont in een mooi opgeruimd en schoon huis en ziet er verzorgd uit. Hij heeft goed contact met zijn kinderen en kleinkinderen en mist toch iets wat zijn dag breekt. Hij wil graag iemand die een keer per week een bakkie koffie bij hem komt drinken, liefst een vrouw. Waarom? “Vrouwen hebben altijd wel iets om over te kletsen, hun gezin, werk etc.” Het interesseert meneer hoe het leven van iemand anders eruitziet.
Meneer B is een sombere, depressieve man, die het liefst euthanasie zou willen. Hij woont in een groot, smoezelig huis en ziet er zelf ook wat smoezelig uit, ook al draagt hij ‘nette’ kleding. Meneer is nooit getrouwd, heeft geen kinderen en weinig familie. Hij wil een maatje, wel graag een man. Waarom? Meneer is homo, kwam vorig jaar uit de kast, toen hij dus al dik in de negentig was. Hij wil iemand die hem begrijpt, waarmee hij over zijn gevoelens kan praten.
Regelmatig neem ik contact op met beide heren of ik ga even langs. Bij de een omdat hij zo gezellig is, bij de ander omdat ik hoop dat ik wat gezelligheid kan brengen. Beiden zo verschillend, beiden het zo waard om de tijd die ik voor hen heb aan hen te besteden.
Altijd weer de dupe…
Op een vroege zomermorgen in juli zit ik in het zonnetje voor het buurtcentrum. Het gaat weer een hete dag worden. Een buurtbewoner ziet me zitten.
“Cor, hoe hou ik mijn huis koel? Het is zo ontzettend warm binnen. Gaat ook niet meer weg. Blijft hangen. Ik weet het niet meer, weet jij iets?”
“Zet je alles tegen elkaar open?”
“Op mijn balkon sluit ik alles af, stel je voor dat er iemand binnenkomt.“
“Heb je al een bak ijs geprobeerd gecombineerd met een kleine ventilator?”
Het is een erg warme zomer en veel mensen hebben het daar moeilijk mee.
Twee maanden later. Het probleem van de warmte is het probleem van de kou geworden. Of liever gezegd, het probleem van de slecht geïsoleerde woning, de hoge gasprijs en weinig te makken hebben. Dezelfde buurtbewoner vraagt me nu hoe deze toestand het hoofd te bieden. Arme mensen wonen in oude woningen en worden keer op keer de dupe. Ik wil graag helpen, maar hoe dan?
Na een oproep van het LSA, een netwerk van bewonersgroepen, buurthuizen in zelfbeheer, BewonersBedrijven en coöperaties, heb ik met drie bewoners een kleine brainstorm over hoe de energierekening verlaagd kan worden. Het LSA vraagt om projecten op te zetten, die buurtbewoners en/of het buurthuis met die verlaging helpen. BuurtBespaarBudget heet het potje met geld dat het LSA beschikbaar heeft voor deze plannen. Uit de inspirerende middag ontstaat het idee om in Westerpark een BuurtBespaarHuiskamer op te zetten. Een verzamelpunt voor buurtbewoners die gezellig en warm een bakje koffie willen drinken, waar informatie over besparende maatregelen te krijgen is en waar je vooral van elkaar kan leren wat je kunt doen om zo goed mogelijk de koude winter door te komen met een fatsoenlijke, liefst zo laag mogelijke, energierekening.
Plan is snel geschreven en ingediend. Nu afwachten of er geld wordt toegekend om ook daadwerkelijk te kunnen starten. En anders? Anders ook.
Thee in de Tuin…
Er is behoorlijk wat bezoek vandaag
Wespen op de appeltaart de koffie komt voorbij
Ik vind het best
Ik zou niet weten wie er jarig is hoera
Of hoe het nou toch verder moet met mij
(uit een liedje van Spinvis)
Dat zouden zomaar de gedachten kunnen zijn van bewoners van het verzorgingshuis in de buurt, waar ik met een groepje buurtbewoners af en toe neerstrijk voor een gezellige middag. We schieten nog net niet door in bloemetjesjurken en strohoeden, maar je kunt zien dat iedereen zich een beetje feestelijker heeft opgedoft, want: we gaan op visite!
De voorpret begint al een week van tevoren. Wat zullen we serveren, wie wil inkopen doen, wie komt wat eerder om te helpen voorbereiden? Wat dat laatste betreft, in de praktijk: iedereen.
Thee in de Tuin noemen we het, ook als het regent en we binnen moeten blijven. Een buurtgenoot heeft via via een prachtig ouderwets theeservies gekregen; dat gebruiken we en dat vergroot de feestelijke uitstraling natuurlijk enorm. Vanuit ‘het huis’ lopen de activiteitenbegeleiders mee in de bediening, want we gaan alle tafels af met onze kannen thee en koffie. Ja, je kunt iets honderd keer een theemiddag noemen, maar soms wil iemand echt gewoon koffie.
De buren smeren sandwiches en vullen etagères, de huisbewoners claimen elk hun vaste plekje en reageren wisselend op de drukte. De een voelt zich feestelijk en glimlacht dat het een lieve lust is, de ander moppert over ‘gedoe’ en ‘drukte’ en ‘vreemde mensen’ en ‘nog geen chocola gehad’.
Heeft dit zin? Voegt het iets toe? Jazeker! Niet alleen voor de verzorgingshuisbewoner die getrakteerd wordt, ook voor de buren die plezier hebben met elkaar en de huisbewoners, die met hen lachen en gesprekken voeren. En ook voor mij als buurtwerker, omdat ik mensen bij elkaar breng, prachtige verhalen hoor over vroeger, over het buurtleven en over de woonwensen van de buurtbewoners, voor later.
Reserveren? Ja graag!
Als locatieleider draag ik ook zorg voor het faciliteren van diverse buurtinitiatieven. Denk aan yogaclubjes, gymnastiek, filmavonden in de grote zaal, kookactiviteiten in de keuken beneden of op de eerste verdieping, creatieve clubjes in het Crealokaal, vergaderingen in een van de vergaderruimtes op de begane grond of in het Kinderlokaal. Zomaar een greep uit de vele activiteiten door en voor de buurt in het buurtcentrum. En dit alles tegen het 0-tarief (gratis ruimtegebruik) en het wederkerigheidsprincipe (doe iets terug voor uw buurt[centrum]).
Ook kunnen de ruimtes gebruikt worden door bedrijven met een maatschappelijke doelstelling. Deze betalen het gereduceerde (maatschappelijke) tarief.
Tot slot de commerciële bedrijven, opleidingen of mensen die een spreekkamer/flexruimte nodig hebben om (hybride) te kunnen werken. Zij betalen uiteraard het commerciële tarief.
Huis van de Wijk Horizon heeft drie spreekkamers, drie vergaderruimtes, twee keukens, een crealokaal, een grote zaal, een studiokamer en drie flexruimtes beschikbaar.
Het laatste kwartaal, tevens de drukste tijd van het jaar, is aangebroken en de ruimtes zijn weer volop in gebruik. Om alles zo gemakkelijk mogelijk te maken, kan iedereen een verzoek doen tot reservering van een ruimte via het reserveringssysteem op internet: TOPdesk. Soort ruimte, tijden, aantal personen, koffie/thee en/of audiovisuele hulpmiddelen erbij… een kwestie van aanvinken en versturen.
Prachtig toch? Zeker. Enige nadeel is, dat degene die de aanvragen moet goedkeuren (de locatieleider) ongeveer drie keer per dag het reserveringssysteem moet nakijken, zodat er geen nieuwe aanvragen worden gemist en er ook geen dubbele boekingen ontstaan. Want niets erger dan twee verschillende groepen, die tegelijkertijd voor dezelfde ruimte staan. Of dat je net lekker in gesprek bent (in een niet-gereserveerde ruimte) en plaats moet maken voor iemand die wel gereserveerd heeft.
Het streven is om alle beschikbare ruimtes zo maximaal mogelijk te bezetten en de locatieleider wil niets liever dan dat dit soepel verloopt en iedereen op tijd van zijn gereserveerde ruimte gebruik kan maken. Dus reserveren? Ja graag!
Even terug in de Spaarndammerbuurt…
In de zomer werd aan mij door Combiwel gevraagd of ik het buurtwerkteam Westerpark tijdelijk wilde versterken. Als voormalig bewoner van de Spaarndammerbuurt hoefde ik daar niet lang over na te denken.
Alleen al de vraag bracht mij in een trip down memory lane. Terug naar de tijd dat ik als 18-jarige student in de containerwoningen in de Houthavens kwam wonen en enkele jaren later op een zolderkamertje boven het Polanentheater. Unieke woonervaringen, waardoor ik deze buurt nooit zal vergeten.
De start van mijn opdracht begon gelijk goed. Ik werd met een uitgebreide lunch welkom geheten in het team en ook de collega’s en vrijwilligers van de Horizon ontvingen mij hartelijk. Het was toen nog hartje zomer en dus een cadeautje om als eerste klus te mogen flyeren voor de Kom Erbij dag die enkele dagen later zou plaatsvinden. Wat een feestje was dat! En terwijl mijn collega’s hard aan het zwoegen waren om het wijkuitvoeringsplan voor 2023 vorm te geven, probeerde ik zoveel mogelijk mensen te leren kennen in Huis van de Wijk Horizon. Ik was gelijk onder de indruk van alle bedrijvigheid in en rond deze prachtige plek voor de buurt. Wat een energie en creativiteit is hier aanwezig!
Ondertussen heb ik mij met veel mooie dingen mogen bezighouden, zoals de voorbereiding voor de schoonmaakactie in de keuken boven in de Horizon en Dialoog 1330 voor de Maand van de Verbinding. En ook met bewonersinitiatieven en de samenwerking met partners uit de wijk. Ik ben benieuwd welke toffe dingen er in mijn laatste weken als tijdelijke kracht bij Buurtwerk Westerpark op mijn pad zullen komen en hoe ik daarin zoveel mogelijk van waarde kan zijn voor de buurt.
Als je zin hebt in een wandeling door mijn oude buurt, laat je het me weten? Dan maken we samen een ommetje om herinneringen te delen en verhalen uit te wisselen. Ik kijk ernaar uit!
De wijk en haar huis…
Een wijk is niet gebouwd uit steen
Harten kloppen, monden praten
Bewoners maken de wijk
Handen slaan ineen
Buren begroeten
Als de overheid zich terugtrekt
Komt ruimte voor ontmoeten
Een wijk is niet constant
Maar constant is dat huis
Voor de één een korte ontmoeting
Voor de ander een thuis
Constant beleving:
Stilstaan, verbinding, maar vaak ook stilte
Of juist beweging
Een wijk opent haar deuren
Om te ontmoeten, te eten
Voor een potje Rummikub
Of om lekker te zeuren
Dat laatste mag, maar niet de overhand
We zijn allen mensen, schreeuw geen moord en brand
(Zeker niet in de krant)
Een wijk is te dierbaar voor verdeel en heers
Begrijp je dat niet, dan ben je hardleers
Sta voor je buurt, niet als een last
Neem de wijk en houd haar vast
Twee zondagen in West…
Kom-Erbij-dag, opening van het seizoen in Westerpark op zondag 28 augustus 2022
Een feestelijke dag begint met een brassband die door de buurt trekt, kraampjes van organisaties, eten en drinken. Optredens en activiteiten voor jong en oud en een hangplek voor ouderen, weg van het geluid van het podium. Bandjes treden op, er wordt gedanst en gezongen, de dag is een groot succes. De buurtbewoners waren er allemaal en zeggen blij: “Ik heb veel buurtgenoten al twee jaar niet gezien, wat fijn om ze weer te zien!”
De organisatie van de Kom-Erbij-dag staat aan het begin van de dag stil bij buurtgenoten die overleden zijn en medebewoners die familie verloren hebben door corona en andere ziektes en ongelukken. Het is even stil op het volle Zaandammerplein. En dan barst het los, zoals bisschop Desmond Tutu die avond bij Zomergasten zei: “Dansen en zingen is helend.” En zo ervaarde ik het. Zo fijn om als buurtbewoners bij elkaar te zijn om te dansen, te praten en geen onvertogen woord! Een goed feest! Dank organisatie van de Kom-Erbij-dag! Ook voor de grappige rijdieren op het Krajicekveldje.
Seniorendag, voor alle ouderen in West op zondag 4 september 2022
Combiwel Buurtwerk was erbij in De Hallen met het Eenzaam Kraampje, om te praten over eenzaamheid en dat dit ook bij het leven hoort. Want wat als je moeite hebt met eenzaamheidsgevoelens, wat kun je daar dan zelf aan doen? Bedenk: waar heb ik behoefte aan? Aan meer sociaal contact? Aan goede gesprekken? Als je weet waar je behoefte aan hebt, kun je een plan maken hoe je het kan aanpakken om dit te bereiken. Tijdens de Seniorendag was er een leuk programma met proeflessen en workshops volop creativiteit. Kennismaken met dans, zang, schrijven, kunst maken. Nieuwe creatieve ervaringen opdoen, ervaringen die mentale weerstand geven. En dat past dan weer bij het Eenzaam Kraampje. Kortom, weer een goede zondag In West!
Te jammer om het niet te doen…
“Ik wil dit jaar weer een buurtiftar organiseren…”
Het is februari, dus ruim op tijd. Een stressloze, gedegen voorbereiding gloort aan de horizon. Eerst zal je naar Jaap gaan, want het begint een traditie te worden om de buurtiftar bij Het Paviljoen te laten plaatsvinden. En dan begint het leven in de weg te staan. Andere dingen vragen je aandacht en het lijkt er dit jaar niet van te komen, is niet erg, volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen, inshallah.
19 April, gemiste oproep van Jaap op mijn telefoon, even later belt hij weer.
“Farida was net hier…” Te jammer om het niet te doen, Jaap en Miem willen met hun team meedoen, het kan maandag. Vijf dagen, veel te kort dag, maar inderdaad, te jammer om het niet te doen. Agenda leegvegen kan niet, maar het besluit is genomen en een dag heeft 24 uur.
Als een speer posters en toegangskaarten maken, boodschappenlijsten, iedereen in stelling brengen voor de werving, ondernemers benaderen (want ook dat is een mooie traditie bij deze buurtiftar, alle benodigdheden worden geschonken door lokale ondernemers, ondanks dat na twee coronajaren het vet op de botten bij velen wat minder is), vrijwilligers vragen om te helpen met koken, miniboekje Ramadan, wat is dat? maken voor wie wat minder ingevoerd is in de materie.
Er zijn ‘tips en tops’, dat is goed, daar wordt alles altijd beter van, want ja, de volgende keer moet het anders. Maaaarrrr, eerlijk is eerlijk, je hebt het weer geflikt. Vijf dagen van tevoren, iedereen in, naast, achter en voor je karretje en rijden maar met z’n allen, voor een iftarmaaltijd met bijna 60 buurtgenoten in een gezellig, gastvrij Paviljoen. Go Farida!
En dank je wel vrijwilligers, Jaap en Miem, slagerij Alhoceima, Bario Market, bakkerij Westerpark en Albert Heijn!
En wat betreft de tips en tops, volgend jaar beginnen we twee maanden van tevoren… 😊
Gouden vrijwilligers…
Ooit op bezoek geweest in de Koperen Knoop? Dan heeft u vast ook de weg gevonden naar de gratis aangeboden koffie en thee, die dagelijks worden verzorgd door de aanwezige vrijwilliger(s). En dat is niet het enige wat de vrijwilligers allemaal doen.
Zo is een van de (beheer)vrijwilligers al jarenlang iedere week twee dagdelen aanwezig om te zorgen, dat achter de schermen alles reilt en zeilt zoals het zou moeten. Dat houdt onder andere in: zorgen voor de voorraden koffie, thee, suiker, melkpoeder, koekjes, koffiebekers, kantoor- en promotieartikelen, weghalen van flyers, posters en aankondigingen die niet meer actueel zijn, optreden als gastheer/-vrouw met voor iedereen een warm welkom en niet te vergeten het openen en sluiten van het pand. Allemaal dingen die misschien niet zo direct opvallen, maar die wel super belangrijk zijn.
Daarnaast zijn er de vrijwilligers die betrokken zijn bij een activiteit/bewonersinitiatief. Denk aan de mensen van het Repair Café, die iedere woensdag klaar staan om kapotte spulletjes te repareren of de koks van Oma’s soep die elke donderdag in de pannen staan te roeren om weer een heerlijke soep te kunnen serveren. Hulde!
Een beheervrijwilliger kan ervoor kiezen om wekelijks een of twee dagdelen te komen helpen en krijgt hiervoor een vrijwilligersvergoeding. Ook krijgen deze vrijwilligers cursussen aangeboden, zoals Bedrijfshulpverlening, Verantwoord alcohol schenken of een andere cursus die de deskundigheid bevordert. En natuurlijk kan hij/zij meedoen met een of meer workshops of cursussen van het aanbod in de Koperen Knoop.
Een bewoner, die vrijwilligerswerk wil doen, kan zich aanmelden via de website van Combiwel of door een ansichtkaart in te vullen bij de balie van de Koperen Knoop of door het te vertellen tegen een buurtwerker. Vind jij het ook leuk om je in te zetten voor de buurt en wil je graag een keer komen proefdraaien, dan ben je van harte welkom!
Want wij weten: in de Koperen Knoop zijn de vrijwilligers goud waard!
Kansen aan de Horizon…!
Gisteren hing de banner al. Het ontwerp kwam goed tot z’n recht op zo’n grote banner, die geweldig trots hing te zijn in de zon. Om ‘m op te kunnen hangen, moest er een hoge ladder komen vanuit Hebron. In no time had het tuinteam van de Horizon dat gefikst.
Morgen is het zo ver: Kansen aan de Horizon!, een samenwerking tussen Buurtwerk Westerpark en het Buurtteam, geïnitieerd door mijn geweldige collega Mariënna.
Hoe kunnen we laten zien, dat er nog steeds genoeg kansen zijn als je er (financieel) niet sterk voor staat? Wat is er te bieden aan troost, mogelijkheden, zingeving, voordeel, betaald en onbetaald werk? En hoe inspireer je mensen om deze kansen te pakken, voorbij te gaan aan de onzekerheid en angst die hen in isolement houdt?
Met onze vrijwilligers, met de enerverende dansworkshop van Dance Connects, met een vacaturegang vol mogelijkheden wapperend in de wind, met externe partijen die inlichten en rekruteren, een geweldig sprankelende host met mooie boodschap, inspirerende ervaringsdeskundigen die praten over de stappen die zij maakten om hun leven drastisch te veranderen en natuurlijk met de heerlijke hapjes van kok Isam van buurtrestaurant Hembrug & Zaandammer. Zo hopen we genoeg ingrediënten bij elkaar gebracht te hebben voor deze belangrijke kansendag.
Laat nu onze aarzelende doelgroep de drempel durven trotseren en er zijn, want dit is zo waardevol! Erop afkomen is al de eerst gepakte kans!
En ze kwamen, lieten zich verwonderen, inspireren en informeren.
Hoppa, kansen geboden, kansen gepakt! We zijn tevreden en trots! Nu eerst een koffie… 😊
Buurtwerk Westerpark vertelt... 