Riekje van Albada
Afscheid
31 Oktober 2025, de dag stond in het teken van afscheid.
Eerst van een zeer geliefde collega, die met pensioen ging. Feest met veel oud-collega’s en mooie herinneringen aan de fijne tijd waarin wij samenwerkten.
Later op de avond het afscheidsfeestje met de actieve mensen achter Buurtruimte De Nieuwe Reiger, het gebouw wordt grootschalig gerenoveerd. En daar werd mooi duidelijk, dat afscheid van het een, het begin van iets anders kan zijn. Want naarmate de avond vorderde en ik meer kleine gesprekjes voerde met iedereen, kwam dát als rode draad heel helder naar voren.
Het houdt niet op, de betrokkenheid bij elkaar, bij een fijnere buurt, een mooiere samenleving. Iedereen bleek alweer plannen te hebben voor de toekomst. Een nieuwe plek om een initiatief onder dak te brengen. Een reis in het vooruitzicht.
We genoten van het lekkers dat de catering had gemaakt en heerlijks wat de overburen waren komen brengen. Als kers op de taart waren er heerlijke bonbons van de bovenburen, als dank voor het fijne ‘samenwonen’.
Waar ik tegen het eind van de lange dag best een beetje tegen opzag, het opruimen na afloop, ging ook dat op z’n Reigers, in een vloek en een zucht met vereende krachten.
“Maandag komen de verhuisdozen”, zei ik. En voorzichtig: “… willen jullie alvast nadenken over wat er mee naar huis moet?”, want van iedereen is er wel een stukje ‘thuis’ in De Nieuwe Reiger terecht gekomen.
“Jazeker, en ik ga alvast achter kranten aan voor de keukenspullen.”
“Jawel, maar eh… ik had het eigenlijk voor híer gekocht.”
“Zeker, maar we kunnen pas tweede helft van november over, is dat erg?”
En, licht vermanend: “Heb je wel opslagruimte voor de rode kast geregeld?”
Ja dat heb ik. 😉 Alles komt goed.
En dan ’s avonds na thuiskomst lees ik, dat ons grote voorbeeld in opbouwwerkland, Spaarndammerbuurter Ton Heijdra is overleden. Definitief afscheid…
Hoera, herfst!
Naast de regenbuien best een mooie tijd altijd. Pompoenen knallen de schappen uit, appels zijn rijp voor de oogst en er zit een lekker knispertje in de lucht ’s ochtends, waardoor je meteen goed wakker bent als je je neus buiten de deur steekt.
Minder vrolijk word ik van de korter wordende dagen, opstaan in het donker en thuiskomen in het donker… Fietspaden die glad zijn van de gevallen blaadjes, zeker in combinatie met regenbuien. Verblindende koplampen op fietsen en auto’s. Hoe lang gaat het lukken om de overstap naar het OV uit te stellen?
Bij De Nieuwe Reiger (DNR) luidt de herfst ook een voorlopig afscheid in van ons prachtige, karakteristieke maar ook wat bouwvallige gebouw. Heel 2026 zal daar grootschalig en grondig gerenoveerd worden. Na het Buurtfeest met Burendag lopen de activiteiten door, tot eind oktober nog in DNR en daarna op verschillende locaties in de buurt. Als het zover is, zal alle informatie duidelijk op de website staan.
Best raar om in een seizoen waarin, in de ideale situatie, de voorraadkast gevuld, dekbedden opgeklopt en de kachel weer eens aangestoken wordt, om dan bezig te zijn met opruimen, weggooien, inpakken en afscheid nemen van het vertrouwde. In plaats van knus cocoonen ter voorbereiding op de winter, moeten wij juist huis en haard verlaten en ergens anders onderdak vinden. Wat erg helpt, is het warme welkom dat verschillende buren ons aanbieden om de periode te overbruggen waarin we onze vertrouwde buurtruimte tijdelijk moeten missen. Wat maar weer eens onderstreept hoe belangrijk goede buren zijn.
Een goede buur moet je niet alleen hebben, die moet je ook zelf zijn. Voor mij is een goede buur iemand die alvast even aanklopt met dat pakje dat bezorgd werd, omdat ie zelf straks een paar dagen niet thuis is. Die het geen probleem vindt om een reservesleutel in bewaring te houden. Die extra stoelen meebrengt naar dat drukke feestje… Voor wie ben jij die goede buur?
Free to be me!
… staat er op een kleurige poster op de deur van Buurtruimte De Nieuwe Reiger. Vrij om jezelf te zijn. Dat zit toch wel in het DNA van de stad Amsterdam. Maar Erasmus leerde ons al, dat de een z’n vrijheid niet ten koste mag gaan van de ander.
“Je kunt vrijheid niet opeisen. Vrijheid is alleen mogelijk als je de ander vrijheid gunt.”
In het Westen beschouwen wij hoe een samenleving met zijn zwakkeren omgaat als graadmeter voor de mate van beschaving. Daarbij moeten we helaas constateren dat ons land op de internationale lijstjes op veel vlakken aan een stille gang naar beneden is begonnen.
Terug naar Amsterdam. Overal in de stad vind je sporen van onze stadgenoten, die hebben gestreden en geleden, waardoor wij, hier, nu in vrijheid kunnen leven. Van bruggen vernoemd naar verzetshelden uit de Tweede Wereldoorlog tot parken en monumenten ter herinnering aan hen, die door de eeuwen heen van verre hierheen vluchtten om hun leven zeker te stellen en die een grote bijdrage leverden aan de vorming van onze stad.
In Westerpark is bijzonder, dat veel mensen zich daar nog echt om vrijheid bekommeren, vrijheid van henzelf en van anderen. Van de indrukwekkende jaarlijkse dodenherdenking op het Zaanhof tot de buurtbewoners die zich inzetten om vluchtelingen welkom te heten, van de vrije kunstenaarsgeesten die ons telkens verrassen met onverwachte in- en vergezichten tot de vrijwilligers die overal en nergens onbaatzuchtig hand- en spandiensten verlenen, zodat een ander zijn of haar zelfstandigheid wat langer kan vasthouden… Ik durf te stellen dat de bevolking van Westerpark zich dagelijks inzet voor de vrijheid. Om haar te koesteren, te beschermen en te delen.
Eigenlijk is het ook niet echt ingewikkeld. Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Dat vat goed samen hoe we op een beschaafde manier met elkaar in vrijheid kunnen leven. Mee eens?
Omgekukeld…
(deze buurtwerker spreekt uit ervaring)
Vallen. Denk niet dat het alleen buiten gebeurt, bij opgebroken wegdek of zware ijzel. Onderzoek heeft aangetoond dat juist thuis, waar we ons veilig voelen, er vaak mensen vallen. Thuis zijn veel dingen die een val kunnen veroorzaken, zoals gladde vloeren, losse tapijten of trappen zonder leuningen. Ouderen en mensen met een beperking lopen een groter risico om ernstig gewond te raken als ze vallen. Maar ook mensen die teveel tegelijk willen doen en met hun handen vol en gehaast zich bewegen.
Vallen kan leiden tot verschillende soorten letsel, variërend van blauwe plekken en verstuikingen tot ernstige verwondingen zoals gebroken botten of hoofdletsel. Niet iedereen herstelt even snel of volledig.
Een val kan ook invloed hebben op hoe iemand zich voelt. Angst om opnieuw te vallen kan ervoor zorgen, dat iemand minder actief wordt en minder sociale contacten overhoudt. Bijvoorbeeld doordat ze niet meer durven te fietsen of op straat durven te lopen. Hierdoor kunnen ze zich eenzaam of verdrietig gaan voelen.
Hoe kun je dergelijke ongelukken nou voorkomen? Door je huis veiliger te maken, zoals losliggende snoeren verwijderen, zorgen voor goede verlichting en installeren van handgrepen in de badkamer, kun je het risico op vallen verminderen. Ook regelmatig bewegen en misschien zelfs een training volgen gericht op de kracht in de benen behouden, scheelt allemaal in het risico op vallen. Die trainingen zijn gelukkig in de Huizen van de Buurt en verschillende Buurtkamers in West te volgen, dus altijd eentje in de buurt. Doen!
Van saaie straathoek naar prachtige mozaïekkunst bij De Nieuwe Reiger…
Afbeelding Geplaatst op Geupdate op
Ah, nieuwsbrieven..!
Ah, nieuwsbrieven! Die digitale liefdesbriefjes van mijn favoriete organisaties. Ik open mijn inbox en daar zijn ze: een overvloed aan leuke activiteiten, spannende titels en goedgekozen afbeeldingen. Eerste gedachte: “Wat leuk! Ik ben straks weer helemaal op de hoogte!” En alsof ik Dagobert Duck ben die een schatkist opent, duik ik erin.
In de loop der jaren heb ik veel verschillende nieuwsbriefabonnementen verzameld. Werkgerelateerd, altijd fijn, veel informatie waar ik wat aan heb en uitnodigingen voor interessante bijeenkomsten. Mijn inbox lijkt wel een rommelmarkt. Tig nieuwsbrieven van leuke organisaties over de nieuwste ontwikkelingen op werkgebied, wekelijkse berichtgeving vanuit de gemeente over WMO, West, Verkeer… en ook nog een paar ongeopende berichten, de digitale versie van de vergeten groenten in mijn koelkast. Oh ja, over (vergeten) groenten krijg ik óók een wekelijkse nieuwsbrief. Dat is een verhaal voor een andere keer.
De vraag rijst: “Is het normaal dat ik meer tijd besteed aan het beheren van mijn inbox dan aan het lezen van de inhoud?” Nooit genoeg tijd om alles te lezen of overal naartoe te gaan! En daar zit m dan gelijk de pijn: de gevreesde information-overload. Na een fijne training over het selectief omgaan met beperkte tijd, gaan nieuwsbrieven dus linea recta naar een postbakje Nieuwsbrieven, waar ze alleen gelezen worden als alle andere mails zijn weggewerkt.
Fijn, zo? Ja en nee. Ik ben iemand die geniet van het verzamelen en delen van kennis en informatie. Dus ik mis het wel, dat halve uurtje bladeren, doorklikken en doorsturen aan het begin van de dag (net als de krant lezen met een kopje koffie). Maar minder FOMO is wel fijn.
Gaan álle nieuwsbrieven ongelezen op de digitale ‘Ooit-stapel’? Tuurlijk niet! Het filter kent de nieuwe niet. Dus, lieve lezer, behoor jij tot de (on)gelukkigen die ik regelmatig trakteer op een digitaal knipseltje uit mijn eigen inbox? Laat het me weten als het teveel is!
Tijd voor een nieuwe hobby..!
Nieuwe hobby’s ontdekken, is een geweldige manier om je leven te verrijken. Het kan een bron van plezier en zelfontdekking zijn en je helpen om nieuwe vaardigheden en talenten te ontwikkelen. Daarom organiseren we in onze Huizen van de Wijk samen met de buurt zoveel mogelijk activiteiten.
Het kan soms spannend zijn om iets nieuws te proberen en te zien hoever je kunt komen. Het geeft je ook de kans om je comfortzone te verlaten en te groeien als persoon. Heb je hier steun bij nodig? Dat kan bij Welzijn op Recept, samen met een coach op zoek naar een activiteit die bij jou past.
Nieuwe hobby’s ontdekken, is een geweldige manier om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe vriendschappen te sluiten. Of je nu lid wordt van een sportvereniging, een creatieve workshop volgt, meegaat met een natuurexcursie of deelneemt aan een buurtfeest, het kan een geweldige manier zijn om gelijkgestemde buren te ontmoeten en nieuwe contacten te leggen.
Nieuwe hobby’s kunnen ook een goede manier zijn om stress te verlichten en je geest te ontspannen. Of het nu gaat om schilderen, wandelen, yoga of koken, het kan je helpen om te ontspannen na een periode vol stress.
Tot slot, nieuwe hobby’s ontdekken, kan een gevoel geven van voldoening en prestatie. Wanneer je iets nieuws leert of een vaardigheid onder de knie krijgt, geeft dat een gevoel van trots en zelfvertrouwen. Het kan je ook inspireren en motiveren om jezelf verder te ontwikkelen.
Kortom, nieuwe hobby’s ontdekken, is een geweldige manier om jezelf uit te dagen, nieuwe mensen te ontmoeten, te ontspannen en plezier te hebben. Dus waar wacht je nog op? Ga op ontdekkingstocht, vind die hobby die je leven nog leuker maakt! Pak het rooster van de Huizen van de Wijk erbij en waag die stap! Want het aanbod is, net zoals de Huizen en bezoekers zelf, lekker divers.
Samen in een cirkel
Any man`s death diminishes me, because I am involved in mankind
John Donne
Hoe moet dat nou verder als jij nog wel wil, maar je lijf niet meer kan? Als jij op 3-hoog-achter de laatste blikjes uit je voorraadkast hebt opgepeuzeld, te bescheiden bent om de buren om hulp te vragen, je familie niet tot last wil zijn, de trap niet meer aandurft en als dan niemand je bewust mist? Je moet er niet aan denken, dat het ooit zover komt.
Regelmatig kom ik in het werk situaties tegen, waarbij ik denk: wat ontzettend triest, dat dit is gebeurd. Waarom heeft iemand niet eerder aan de bel getrokken, zelf een stap gezet, de regie in hand gehouden, leren internetshoppen, de buren gegroet, het buurthuis bezocht, iets voor de ander gedaan? Ik weet, dat dit alles moeite kost, niet altijd meer wil, maar toch.
Een goede manier om te zorgen dat je gemist wordt als je zelf niet meer om hulp kunt roepen, is de telefooncirkel. Het werkt heel eenvoudig: een vrijwilliger belt de eerste bewoner, die belt de volgende en zo door en door. Neemt iemand niet op dan schakelt de beller de vrijwilliger in, die contact opneemt met familie of de huisarts. Zo zorg je, dat er sneller alarm wordt geslagen.
Zo’n telefooncirkel wordt bijvoorbeeld georganiseerd vanuit het Buurtteam of Voor Elkaar in West. Buren onderling kunnen natuurlijk ook prima zo’n cirkel opzetten, maar dan is er geen vrijwilliger die te hulp kan schieten, dan moeten de buren zelf politie of ambulance bellen.
Merk jij nou dat je wereld kleiner wordt, dat je minder ver van huis kunt, dat mensen om je heen een voor een wegvallen? Wees dan zo moedig om er zelf op af te stappen. Zorg dat je nieuwe contacten legt, leuke activiteiten blijft doen, goed blijft eten, af en toe stevig lacht. En neem iemand anders mee, die daar ook aan toe is. Onze Huizen van de Wijk, buurtruimtes, buurtkamers, ze zijn allemaal verschillend en zijn er voor iedereen. En klikt het niet bij de ene, dan vast wel bij een andere.
Denk niet: ik heb dat niet nodig, maar denk: met mij gaat het gelukkig nog goed, wat kan ik doen voor een ander?
Vadertje Winter komt eraan …
Winter. Schaatsen en sneeuw, rode wangen, sjaals en mutsen, warme chocolademelk, hete anijsmelk en gloeiende kachels. Gierende gure wind, beijzelde wegen en uitvallende treinen. Zulke winters lijken iets uit het verre verleden.
Als één ding de afgelopen tijd duidelijk is geworden, is het dat we maar weinig benul hebben van het weer. Dus wie weet wat ons nog te wachten staat. Vroeger kon je aan de staat van de natuur afleiden wat ons boven het hoofd hing, maar nu?
Energiecrisis, klimaatverandering, beide door de mens veroorzaakt. Maatregelen om de opwarming van de aarde af te remmen, worden vooruit geschoven. Geen opwekkende tijden om in te leven. We kijken terug op een onrustig jaar met veel natuurrampen en helaas weer een nieuwe oorlog. Vrede op aarde en in alle mensen een welbehagen lijkt een onbereikbaar streven. Vadertje Winter komt eraan en Magere Hein is er altijd.
Gelukkig is er ook positief nieuws: gemeente Amsterdam liet weten dat er weer een toelage is om de energiekosten te compenseren. Toch is voorkomen vaak beter dan genezen. Heeft u het EnergieTeam al op bezoek gehad? Radiatorfolie geïnstalleerd? Watertemperatuur van de CV op 60°C gezet? Uw oude, nog nette winterjas geschonken aan de Regenbooggroep? De woningbouw gewezen op de tochtende ramen?
Naast een barre tijd is de winter ook vaak knus en gezellig. De goedheiligman komt hopelijk langs met lekkers en een leuk cadeautje, een toffe surprise en een prachtig gedicht. Zodra hij weer weg is, komt de kerstboom tevoorschijn. Het optuigen is altijd een feest. Daarna beginnen we aan het plannen van de kerstmaaltijd, voor velen het hoogtepunt van de kerstviering. Zoals altijd kun je in de kerstperiode op veel plaatsen in de buurt genieten van gezamenlijke kerstmaaltijden. Bij voorbaat dank aan alle koks en wat genieten we van die gastvrijheid!
We sluiten 2023 af met appelflappen, oliebollen, oudjaarsborrels, oud en nieuw, vuurwerk. Oh nee, toch niet, we houden rekening met overlast, stress en gezondheidsklachten die vuurwerk oplevert voor (huis)dieren, mensen met luchtwegaandoeningen of oorlogstrauma’s. We duiken fris en fruitig 2024 in om er weer een mooi jaar van te maken!
Beste wensen voor 2024!
En het wordt…
Onze collega Shahzan heeft de stoute schoenen aangetrokken en meldde zich aan voor het programma Ik vertrek. Nee, grapje hoor! Hij gaat een jaar vrijwilligerswerk doen in het buitenland. Ach, die jeugd, die kan dat nog zomaar doen! Maar wij blijven achter met een gapend gat in de bezetting en voeren dus sollicitatiegesprekken voor een nieuwe buurtwerker in de Koperen Knoop.
De samenleving verandert, net als de behoeften van de buurt. Voor bepaalde activiteiten, waar vraag naar is, is de Koperen Knoop als gebouw niet erg geschikt. Iedereen is het erover eens, de plattegrond moet anders. Daarover heeft de buurt actief en constructief meegedacht. Veel ideeën zijn aangedragen en met elkaar is besloten welke zaken de grootste prioriteit hebben. Binnenkort wordt de begane grond verbouwd. De aannemer verwacht in oktober te beginnen.
De vernieuwing betekent voor sommigen een afscheid van hun vaste omgeving. Kasten moeten leeg en weg, muren worden afgebroken en de luiken gaan open. Beter zichtbaar zijn vanaf de straat is een duidelijke wens.
Een nieuwe collega uitzoeken, blijkt nog niet zo eenvoudig. Elke kandidaat lijkt een heel leuk persoon te zijn. Aan ons de uitdaging om juist diegene te kiezen, die het best tot zijn of haar recht zal komen in de Koperen Knoop. Het valt ons niet mee. Toch is dit het moment om na de verbouwing een frisse start te maken, samen met bewoners, een nieuwe inrichting en een nieuwe collega.
Dat de Koperen Knoop straks een opener plek is, waar meer buurtbewoners komen, activiteiten opzetten en uitvoeren, is voor mij – na het horen van zoveel goede ideeën van de buurt – wel zeker. Fijn ook, dat die ideeën grotendeels overeenkomen met wat bij ons team ook al een tijdje leefde en dat ze deels nog een tikje verder gaan, creatiever zijn. Zo zie je maar weer, er woont zoveel sociaal kapitaal in de Staats en samen kom je verder dan alleen.
Samen met wie? Dat weten we inmiddels… samen met Len. We kijken uit naar zijn komst.
Welkom in ons team en welkom in de Koperen Knoop, Len!
- 1
- 2
- Volgende →
Buurtwerk Westerpark vertelt... 