Geduld

Geplaatst op Geupdate op

Ik heb nu vier weken mijn pup bij mij. Het is alsof ik een kleintje in huis heb genomen, dat net zo druk en nieuwsgierig is als een kind. Wat een werk en wat een gezelligheid tegelijk. Elke dag word ik uitgedaagd en gespiegeld in alles wat ik doe: hoe ik loop, hoe ik plan, hoe ik humeurig word als iets niet lukt. En elke dag leert ze me iets nieuws over geduld. 

Net als in mijn werk. Ik ben nu een jaar in dienst, en ik kan zeggen dat het pas voelt alsof het normaal is, alsof ik mijn weg begin te vinden. Het vertrouwen groeit stap voor stap. Ik moet volhouden, ook als het tegenzit. En ik merk: als ik kalm blijf, win ik vertrouwen terug. Alles draait om rust bewaren en volhouden. 

Ik houd me vast aan de gedachte dat alles vanzelf went, ook met een pup. De momenten waarop ik denk: help, wanneer gaat dit stoppen? Zoals het wel eens bij mijn enkels bijten gebeurt, die momenten zijn er en ja, ze zijn chaotisch. Maar ik weet ook dat ik later terugkijk en denk: wat was dit leuk. Dieren leven in het moment, hier en nu, en dat enthousiasme is aanstekelijk. 

Dus ja, geduld is niet alleen een trucje, maar een manier van leven. De simpele, stille momenten later, dat is wat telt. En als ze eindelijk rustig ligt, terwijl ik werk, dan voel ik: dit is het waard! 

Dit bericht was geplaatst in Rhonda van de Geer en getagd als , .

Plaats een reactie