Andere avonturen

Geplaatst op Geupdate op

Het is nu 2025. Als ik terugdenk aan toen ik begon met werken, voelt het als gisteren en voel ik me bevoorrecht, wat ik heb mogen doen voor Amsterdammers in een klein stukje van de stad, namelijk West. 33 Jaar van vele, verschillende werkzaamheden. 

Hoogtepunten waren toch echt de tijd in het Fijnhout, een cultureel centrum waar kunst de rode draad was, het project KERST500, de eerste keer met vijftien organisaties en voor 500 Westerparkers samen met mijn collega en beste vriendin Cunera Frisart, en natuurlijk het team Vrijwillige Inzet Westbreed met wie we Talentenbeursen in de Hallen organiseerden. 

Wat ook hoogtepunten waren en nog steeds zijn, dat zijn alle Amsterdammers die ik heb mogen ontmoeten en leren kennen, in zowel Oud-West als Westerpark.  

Nu na ongeveer 33 jaar met heel erg veel plezier werkzaam te zijn geweest in Welzijn stop ik ermee. Waarom? Niet omdat ik het werk niet leuk vind. Nee, integendeel. Maar omdat ik andere avonturen wil beleven en dat gebeurt niet zomaar. Daar heb je tijd voor nodig. 

Ik dank iedereen, en vooral mijn collega’s hier in Westerpark, die dit heeft mogelijk gemaakt voor mij, in me heeft geloofd, naar me heeft geluisterd. Dank voor jullie geduld, excuses voor mijn directheid en soms zelf botheid. Dank dat ik me overal thuis heb mogen voelen.  

Andere avonturen 

Precies twee jaar voor zijn pensioengerechtigde leeftijd  
stapt hij uit de tram  
om de rest van de afstand naar werk te wandelen. 

Langs de Passenger Terminal, waar boottoeristen  
vanaf het hoge dek vragend naar hem kijken. 

Achter het Centraal Station ziet hij de wakkere daklozen  
hoofdschuddend naar hem wijzen. 

Verder richting Stenen Hoofd. 

De uitgelaten honden vallen stil en ruiken de verandering.  

De staarten laag. 

Vreemd. 

De Van Diemenstraat is stil en uitgestorven, 

geen fietser of auto te zien. 

Linksaf de Hembrugstraat in  

is hij er bijna. 

Geluid uit een van de huizen doet hem opschrikken, 

hij fronst zijn wenkbrauwen,  

trekt de banden van zijn rugzak aan 

en voor nummer 156 realiseert hij zich  

dat deze route niet de juiste is  

en loopt door. 

Immers…… alle wegen leiden naar…… 

Plaats een reactie