Een nieuwe baan, een nieuwe start…
Het is maandag 3 maart en heerlijk lenteweer. Ik loop de Hembrugstraat in en kijk om me heen. Dit is de buurt die ik de komende tijd helemaal ga uitpluizen en leren kennen. Wat voor mensen zal ik allemaal ontmoeten en welke verhalen zal ik gaan horen? En wat gebeurt en ontstaat er al allemaal in de buurt of wat misschien nog niet?
Ik kom aan bij Huis van de Wijk Horizon en word begroet door de mooiste en liefste glimlach, die ik in tijden heb gezien. Daar zit Nadia, stralend achter de balie. Een warmer welkom had ik mij niet kunnen wensen. Die dag schuif ik aan bij Cor en leer ik over de (eerste) kneepjes van het vak. Uiteraard eindig ik de dag geïnspireerd om vaker te gaan wandelen, want iedereen die Cor kent, weet waarschijnlijk dat hij daar de mooiste verhalen over heeft.
Op woensdag ga ik op pad met Len en staan we met de bakfiets in de Staatsliedenbuurt voor een buurtbakkie. Sommige buurtbewoners lopen in gehaaste tred voorbij, anderen kijken nieuwsgierig met een schuin oog naar ons. Die moet ik prikkelen, denk ik. Want een schuin oog, kan de volgende keer meer zijn. “Hallo, kom je gezellig een kopje koffie drinken?” Er stopt iemand, enigszins weifelend. Hij woont er nog niet lang, blijkt. En had ook nog niet van de Koperen Knoop gehoord. Hij vertelt kort over zijn wijk en wat hij eraan waardeert. Mooie verhalen, en ik ben benieuwd naar meer.
De lente begint en de Spaarndammerbuurt lonkt. Wat zullen de bewoners van deze buurt mij kunnen vertellen over hun wijk? En hoe kan ik die samen met hen (nog) mooier en leefbaarder maken? Ja, dat buurtbakkie ga ik voortzetten, maar dan rondom de Horizon. Want één ding is zeker: blij dat ik in de buurt ben.
Buurtwerk Westerpark vertelt... 