Vakantietijd …
Het is rustig in de straten van Westerpark. Het zonnetje komt weer een beetje tevoorschijn en zorgt voor een ontspannen reis naar het werk. Andere jaren ben ik in deze periode ook op vakantie, maar dit keer niet. En dat bevalt. De rust in het buurthuis zorgt voor veel tijd om te kunnen nadenken over de komende maanden en over het werk in 2024 en 2025.
Onze rol als buurtwerker wordt in de toekomst nog meer die van verbinder en ondersteuner. Ontmoeting mag weer en wij gaan dit faciliteren. Ooit schreef ik een pleidooi over gratis koffie in het buurthuis om momenten van ontmoeting en aandacht te faciliteren. Nu kost alles geld en moeten we zelfs ruimtes verhuren om de exploitatie van het buurthuis rond te krijgen. Misschien toch dat pleidooi weer eens opzoeken.
Er moeten in 2024 meer samenwerkingsverbanden komen in de wijk, die gericht zijn op het nog leefbaarder te maken van de wijk. Toch moet het geluid eerst uit de wijk zelf komen. Wat is er nodig en waar heb je ons en onze samenwerkingspartners voor nodig? Meer allianties met organisaties onderling in Westerpark en wat betekent dat dan? Zien we dit allemaal op dezelfde manier? Misschien een idee om met elkaar aan tafel te gaan en daarover te brainstormen of dromen.
Heerlijk om op deze manier te kunnen nadenken en reflecteren. Volgende week sparren over een kunst- en cultuurplatform in de Horizon. Nu eerst aandacht voor een vrijwilliger van het Tuinteam die een enkel verzwikt heeft, die nu zo dik is als een struisvogelei. Ik lees op mijn gemak mijn email, lees nogmaals het cv van een sollicitant en heb veel tijd om met iedereen die er wel is te praten. Vakantietijd voor velen, normale werktijd voor mij.
De enkel heeft een breukje en moet in het gips, lees ik in een WhatsApp-bericht vanuit het ziekenhuis. Zo’n rustige dag en alsnog gebeurt er van alles.
