Het begint met een sneeuwvlok…
Bewoners die initiatief nemen om iets moois te doen met en voor de buurt.
“Doen, daar ben ik goed in”, hoorde ik een actieve bewoner zeggen. Hoe? Bijvoorbeeld door gemeentesubsidie aan te vragen voor een activiteit. Daarin kan ik ondersteunen. We pakken mijn werkcomputer en ik help bij de subsidieaanvraag door te verwoorden wat initiatiefnemers, de doeners, willen bereiken. Ook handig voor bewoners met een schrijfachterstand. Het gave buurtidee moet een plan worden, zodat het samen met een groepje bewoners uitgevoerd kan worden. Met een plan kunnen initiatiefnemers financiële middelen aanvragen. Dus help ik met het maken van een begroting en daar wordt van geleerd. Het netwerk van initiatiefnemers groeit, de sneeuwbal wordt steviger en rolt groter en groter.
Communicatie is belangrijk. Hoe maak je de bedoelingen van het bewonersinitiatief duidelijk voor mensen met allerlei achtergronden, voor de adviesgroep die adviseert over de aanvragen? Zijn er vragen over het initiatief, dan kan ik helpen met beantwoorden, ik vraag of er al iets bedacht is voor de toekomst van de activiteit, ik help met schrijven en check of het plan compleet is, of het nut duidelijk is.
Ik voel mij nuttig als ik hierin iets kan betekenen. Initiatiefnemers worden en blijven scherp op hun missie, de taken en energie worden verdeeld, zodat het duurzaam leuk blijft. Sociale samenhang in de buurt noemen we dat. De lol die initiatiefnemers samen hebben, in hun vrije tijd, hun gevoel van nut, zo belangrijk om in de toekomst door te gaan en nog meer te bereiken, anderen aan te steken om mee te doen.
Zo mooi, groepjes mensen die constructief met elkaar gaan samenwerken, talenten die elkaar aanvullen, samen iets nieuws en groters uitproberen, mensen met elkaar verbinden, zodat nog meer bewoners worden bereikt. Het begint allemaal met een idee, een sneeuwvlok.
Ik hoop op een sneeuwbui aan ideeën voor de wijk, op veel groeiende sneeuwballen, die grote sneeuwpoppen worden.
Buurtwerk Westerpark vertelt... 